nmentlich

1.

a імянны́, пайме́нны

2.

adv

1) пайме́нна

2) асаблі́ва, гало́ўным чы́нам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Huptsache

f - гало́ўнае; су́тнасць

in der ~ — найпе́рш, гало́ўным чы́нам

die ~, dass… — гало́ўнае, каб…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flglich

1.

cj зна́чыць, выхо́дзіць, такі́м чы́нам

2.

adv у дале́йшым, надале́й, пасля́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lso

1.

cj дык вось; зна́чыць

~ doch — зна́чыцца так

2.

adv такі́м чы́нам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mnnigfach, mnnigfaltig

1.

a разнаста́йны, рознабако́вы

2.

adv

auf das mnnigfachste — усяля́кім чы́нам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аф-шо́р

(англ. off shore = літар. удалечыні ад берага)

від кампаніі, якая створана або зарэгістравана на тэрыторыі замежнай, галоўным чынам невялікай дзяржавы, і карыстаецца падатковымі льготамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Прыма́цца ’перажываць’ (слонім., Нар. словатв.). Да прыма́ць1 з пераносам значэння. Параўн. укр. прийма́ти ’успрымаючы што-небудзь, рэагаваць пэўным чынам; выяўляць сваё стаўленне да чаго-, каго-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

як-не́будзь прысл

1. (якім чынам) rgendwe, in gewsser Wise;

2. (калі у будучым) rgendwnn, gelgentlich; bei Gelgenheit (у выпадку);

3. (не варта ўвагі) flüchtig, berflächlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

звышнатура́льны, ‑ая, ‑ае.

1. У містычным уяўленні — які не тлумачыцца натуральным чынам, не падпарадкаваны законам прыроды; дзівосны. Звышнатуральная істота. □ Сустракаюцца яшчэ людзі, якія вераць у звышнатуральныя з’явы, у сны. «Маладосць».

2. перан. Які перавышае звычайную меру чаго‑н.; незвычайны. Звышнатуральная сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэпарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

1. Вырабіць (вырабляць) прэпарат з чаго‑н. для даследавання, вывучэння. Прэпараваць птушку.

2. перан. Падрыхтаваць (падрыхтоўваць) што‑н. для якой‑н. мэты, апрацаваць (апрацоўваць) што‑н. пэўным чынам. Прэпараваць аўтарскі тэкст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)