Verbum

анлайнавы слоўнік

во́рны с.-г. bestéllbar, pflügbar;

во́рная зямля́ Áckerboden m -s, -böden, Áckerland n -es, -länder;

во́рная пло́шча Áckerfläche f -, -n;

во́рны слой Áckerkrume f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пракла́дка ж

1. (дзеянне) Bau m -(e)s, Ánlage f -, Verlégung f - (правадоў);

2. (прамежны слой) Zwíschenschicht f -, -en, Zwíschenfutter n -s, Zwíschenlage f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

podkład, ~u

м.

1. падкладка; ніжні слой;

2. перан. аснова;

podkład muzyczny — музычнае суправаджэнне;

2. чыг. шпала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аблупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Абдзерціся, адваліцца (пра верхні слой чаго‑н. — кару, скуру, фарбу і інш.). Аблупілася фарба — не падымаліся рукі, каб паднавіць яе. Шахавец. Валасы ў дзяўчыны выцвілі, твар загарэў, аж чорны стаў, а нос аблупіўся. Васілёнак. // Адпасці кавалкамі, абсыпацца (пра тынк і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́рак, ‑рку і ‑рка, м.

1. ‑рку. Вонкавы адмерлы слой кары некаторых драўняных раслін, асабліва развітай у коркавага дуба.

2. ‑рка. Затычка для бутэлек і іншай падобнай пасуды. Выцягнуць корак з бутэлькі. □ Стрэліў у столь корак, з шыпеннем ударыў пенны фантан нагрэтага віна. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галаклі́н

(ад гала- + гр. kline = ложа)

слой вады ў акіяне з рэзка выражаным вертыкальным градыентам салёнасці.