гусцяра́, ‑ы, ж.

Прамысловая рыба сямейства карпавых, знешне падобная на ляшча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастрано́с, ‑а, м.

Каштоўная ў прамысловых адносінах марская рыба сямейства кефалей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анчо́ўс, ‑а, м.

Дробная марская рыба сямейства, блізкага да селядцоў; хамса.

[Ісп. anchoa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асе́тр, асятра, м.

Буйная прамысловая рыба, каштоўная сваім мясам і ікрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гамбу́зія, ‑і, ж.

Дробная жывародзячая рыба, якая знішчае лічынкі малярыйнага камара.

[Ісп. gambuxia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбназу́бы, ‑ая, ‑ае.

З дробнымі зубамі, зубчыкамі. Драбназубая рыба. Драбназубая піла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́та, ‑ы, ДМ кеце, ж.

Марская прамысловая рыба сямейства ласасёвых.

[Ад нанайск. кета — рыба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпа́хваць, ‑ае; незак.

Разм. Крыху пахнуць (звычайна непрыемна). Рыба ўжо падпахвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сала́ка, ‑і, ДМ ‑лацы, ж.

Дробная марская рыба сямейства селядцоў.

[Фін. salaka.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежамаро́жаны, ‑ая, ‑ае.

Замарожаны ў свежым выглядзе. Свежамарожаная рыба. Свежамарожаная гародніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)