Verbum

лу́бін, -у, м.

Травяністая расліна сямейства бабовых, якая высяваецца для ўгнаення глебы і на корм жывёле.

|| прым. лу́бінавы, -ая, -ае.

вазо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Дэкаратыўная пакаёвая расліна.

2. Гаршчок для вырошчвання такіх раслін.

|| прым. вазо́нны, -ая, -ае.

алеа́ндр, -а, м.

Паўднёвая вечназялёная кустовая расліна сямейства кутравых з чырвонымі, ружовымі або белымі пахучымі кветкамі.

|| прым. алеа́ндравы, -ая, -ае.

алья́с, -у, м.

Шматгадовая травяністая трапічная расліна з тоўстым мясістым лісцем, якая выкарыстоўваецца ў медыцыне; алоэ.

|| прым. алья́савы, -ая, -ае.

багу́н, -у́, м.

Вечназялёная балотная расліна сямейства верасовых з рэзкім дурманным пахам.

Цвіце б.

|| прым. багуно́вы, -ая, -ае.

Б. пах.

бамбу́к, -у, м.

Трапічная і субтрапічная расліна з высокім дрывяністым вузлаватым сцяблом, пустым усярэдзіне.

|| прым. бамбу́кавы, -ая, -ае.

Бамбукавыя зараснікі.

беладо́нна, -ы, ж.

1. Ядавітая расліна сямейства паслёнавых з чорнымі ягадамі.

2. Лякарства, прыгатаванае з карэння і лісця гэтай расліны.

рэзеда́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

Садовая травяністая расліна з конусападобным пахучым суквеццем.

|| прым. рэзедо́вы, -ая, -ае.

Сямейства рэзедовых (наз.).

саладкако́рань, -ю, м.

Травяністая расліна, саладкаваты корань якой ужыв. ў медыцыне, а таксама ў тэхніцы; лакрыца.

|| прым. саладкако́раневы, -ая, -ае.

скамяне́ласць, -і, ж.

1. гл. скамянелы.

2. Выкапнёвыя рэшткі арганізмаў — скамянелая жывёліна, расліна або якая-н. частка іх.

Знайсці с.