перамасці́ць, ‑машчу, ‑мосціш, ‑мосціць; зак., што.
Вымасціць нанава, яшчэ раз, іначай. Перамасціць вуліцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уво́сьмера, прысл.
У восем раз, у восем частак і пад. Скласці паперу ўвосьмера.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Cave ne quidquam incipias, quod post poeniteat
Не пачынай таго, у чым пазней будзеш раскайвацца.
Не начинай того, в чём позже будешь раскаиваться.
бел. Сем разоў прымер, адзін раз адрэж. Пяць раз падумай, адзін раз скажы.
рус. Семь раз отмерь, один раз отрежь. Лучше десять раз поворотить, чем один раз на мель сесть. Так думай, чтоб потом раздумки не было. Сначала думай, потом делай. Не спросившись/не измерив броду, не суйся в воду. Не спехом дело спорится.
фр. Il faut tourner dix fois sa langue dans sa bouche avant de parler (Надо десять раз повернуть язык во рту, прежде чем сказать).
англ. Score twice before you cut once (Подумай дважды, прежде чем раз отрезать).
нем. Zehnmal miß, einmal schneide (Отмерь десять раз, отрежь один). Besser zweimal messen als einmal vergessen (Лучше отмерить два раза, чем один раз забыть). Erst wäg’s, dann wag’s, erst denk’s dann sag’s (Сначала взвесь, затем рискуй, сначала подумай, затем скажи). Vorsicht ist besser als Nachsicht (Осторожность лучше, чем снисхождение).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
адрэ́заць сов.
1. в разн. знач. отре́зать; (пилой — ещё) отпили́ть;
а. касу́ — отре́зать ко́су;
а. кава́лак са́ла — отре́зать кусо́к са́ла;
а. гекта́р сенажа́ці — отре́зать гекта́р сеноко́са;
а. шлях праці́ўніку — отре́зать путь проти́внику;
2. перен. отре́зать;
— Хо́піць, — ~зала яна́. — Хва́тит, — отре́зала она́;
◊ як нажо́м а. — как ножо́м отре́зать;
сем разо́ў адме́рай, а раз адрэ́ж — посл. семь раз отме́рь, оди́н раз отре́жь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Раздзе́л ’частка ў кнізе’ (Гарэц.). Ад раз- і дзяліць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Разжу́хацца ’пасварыцца’ (Янк.). Ад раз- і жу́хаць ’рэзка кідаць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Размаха́й ’марнатравец’, размаха́йства ’марнатраўства’ (КЭС). Ад раз- і маха́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
verschénken
I
vt (раз)дары́ць, падары́ць
II
vt прадава́ць распі́вачна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wöchentlich
1.
a штотыднёвы
2.
adv штотддзень, раз у тддзень
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Zertéilung
f -, -en
1) (раз)дзяле́нне; разраза́нне
2) мед. разрушэ́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)