кансі́ліум, ‑у, м.
Нарада некалькіх урачоў для абмеркавання стану хворага, удакладнення дыягназу і спосабаў лячэння. Склікаць кансіліум. Правесці кансіліум. □ Кансіліум выявіў у Давіда адкрыты працэс сухотаў. Машара.
[Лац. consilium.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эмітава́ць 1, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.
Спец. Правесці (праводзіць) эмісію 1.
[Ад лац. emittere — выпускаць.]
эмітава́ць 2, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.
Спец. Выдзеліць (выдзяляць) электроны.
[Ад лац. emittere — выпраменьваць, выпускаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагуля́ць, -ля́ю, -ля́еш, -ля́е; -ля́ны; зак., што.
1. Скончыць гуляць; правесці астатак часу (канікул, адпачынку і пад.) гуляючы.
Д. вяселле.
Д. дні адпачынку.
2. Скончыць гульню ў што-н.
Д. партыю ў шахматы.
|| незак. дагу́льваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прапе́ць, -пяю́, -пяе́ш, -пяе́; -пяём, -пеяце́, -пяю́ць; -пе́ў, -пе́ла; -пе́й; зак.
1. гл. пець.
2. што. Страціць ад спявання (голас; разм.).
П. свой голас.
3. што і без дап. Правесці які-н. час, займаючыся спяваннем.
П. увесь вечар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
КУНІЛІ́НГУС
(ад лац. cunnus вонкавыя жаночыя палавыя органы + lingo лізаць),
кумбітмака, выкліканне палавога ўзбуджэння ў жанчыны ўздзеяннем на яе вонкавыя палавыя органы (найчасцей на клітар) губамі і языком. Адна з форм нармальнага палавога жыцця чалавека. У любоўнай гульні К. дазваляе эфектыўна правесці перыяд папярэдніх ласкаў, давесці ўзбуджэнне жанчыны да аргазму, К. іншы раз дасягаецца аргазм пасля коітуса.
т. 9, с. 22
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
прачарці́ць, ‑чарчу, ‑чэрціш, ‑чэрціць; зак., што.
1. Правесці лінію, робячы які‑н. чарцёж, малюнак. Прачарціць маршрут на карце.
2. і без дап. Чарціць некаторы час. Прачарціць увесь вечар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праба́віць, ‑баўлю, ‑бавіш, ‑бавіць; зак., што.
Разм. Правесці, затраціць (час). Да прыходу цягніка было яшчэ з гадзіну, і Паходня, прыехаўшы на паўстанак, не ведаў, як прабавіць час. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Збрэзь ’так поўна, што пераліваецца’ (Юрч. Фраз. 3). Рус. бранёй, збрэзь ’з верхам’. Няясна. Да кораняў бераг, берагчы? Параўн. польск. дыял. zbereź (< усх.-слав.?): zberezie wyprawiać ’даказваць’, «chowajcie mi go przy malej zberezie» (Карловіч), літ. išbrė́žti ’начарціць, правесці лінію’, užьrėžti ’намеціць’. Параўн. бранск. брэзко́тка ’невялікая конусападобная торбачка са званочкам для збору грошай у царкве’, адкуль брэзкальные деньги ’грошы, сабраныя такім чынам’ (Растаргуеў, Бранск.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паце́рці, патру́, патрэ́ш, патрэ́; патро́м, патраце́, патру́ць; пацёр, -це́рла; патры́; пацёрты; зак., што.
1. Падушыць, памяць.
П. ягады.
2. безас. Прыціснуўшы, нанесці пашкоджанні каму-н.
Яму пацерла бакі.
3. Правесці некаторы час, націраючы, расціраючы што-н.
П. скроні спіртам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пранасі́ць, -нашу́, -но́сіш, -но́сіць; -но́шаны; зак.
1. каго-што. Правесці які-н. час, носячы каго-, што-н. або ўжываючы ў носцы што-н.
2. што. Знасіць да дзірак.
П. падэшвы наскрозь.
|| незак. прано́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)