эмітава́ць ​1, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Спец. Правесці (праводзіць) эмісію ​1.

[Ад лац. emittere — выпускаць.]

эмітава́ць ​2, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Спец. Выдзеліць (выдзяляць) электроны.

[Ад лац. emittere — выпраменьваць, выпускаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)