literary [ˈlɪtərəri] adj. літарату́рны;

literary criticism літарату́рная кры́тыка;

literary history гісто́рыя літарату́ры;

literary property а́ўтарскае пра́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pirate​2 [ˈpaɪrət] v.

1. dated займа́цца піра́цтвам; гра́біць, рабава́ць

2. паруша́ць а́ўтарскае пра́ва; самаво́льна перавыдава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

elective

[ɪˈlektɪv]

adj.

1) вы́барны (о́рган, паса́да)

2) які́ ма́е пра́ва галасава́ць

3) вы́барчы (пра́ва, сход)

4) неабавязко́вы (прадме́т, курс)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

serfdom

[ˈsɜ:rfdəm]

n.

прыго́н -у m., прыго́ннае пра́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tort

[tɔrt]

n.

парушэ́ньне грамадзя́нскага пра́ва, нане́сеная шко́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

option

[ˈɑ:pʃən]

n.

вы́бар -у m., пра́ва вы́бару

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sovereignty [ˈsɒvrənti] n. fml

1. найвышэ́йшая ўла́да;

the sovereignty of the people ула́да, яка́я нале́жыць наро́ду

2. суверэ́ннасць, суверэнітэ́т, незале́жнасць;

exercise sovereignty здзяйсня́ць пра́ва суверэнітэ́ту;

encroach upon smb.’s sovereignty рабі́ць зама́х на права́ чыйго́-н. суверэнітэ́ту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

а́ўтарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аўтара, належыць яму. Аўтарскі тэкст. Аўтарская задума. Аўтарскае права.

•••

Аўтарскі аркуш гл. аркуш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лена, звязаны з ленам, з яго уладаннем. Леннае права. Ленная залежнасць. Леннае ўладанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэч, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Асобны прадмет, выраб.

Антыкварная р.

2. Тое, што належыць да асабістай рухомай маёмасці.

Чамадан з рэчамі.

Цёплыя рэчы.

3. Пра творы навукі, мастацтва.

Ён напісаў цудоўную р.

Слабая р.

4. Нешта, нейкая з’ява, абставіны.

Складаная р. жыццё.

Дзіўная р.! (вокліч, які паказвае на моцнае ўражанне). Называць рэчы сваімі імёнамі (гаварыць прама, не хаваючы ісціны).

|| прым. рэ́чавы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Р. мяшок.

Р. доказ.

Рэчавае права (маёмаснае права валодання рэчамі). Рэчавая хвароба (цяга да набывання рэчаў у 2 знач.; набывальніцтва, рэчавізм).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)