Віндыка́цыя ’права ўласніка выпатрабаваць сваю рэч з чужога незаконнага валодання’ (БРС). Запазычана з лац. rei vindicatio праз рус. виндикация ці польск. windykacja ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)