халту́ра, -ы, ж. (разм.).
1. Пабочны, звычайна лёгкі заработак звыш асноўнага.
Пасля работы займацца халтурай.
2. Нядобрасумленна, неахайна, без ведання справы выкананая работа, а таксама рэч, зробленая такім чынам.
|| прым. халту́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы́руліць ав áusrollen vi (s) (пасля пасадкі);
вы́руліць на старт stárten vi (s)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адляжа́цца разм (im Líegen) Kräfte sámmeln; sich Béttruhe gönnen, rúhig líegen* (пасля хваробы)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дэнацыфіка́цыя
[ад дэ- + нацызм + -фікацыя]
выкараненне нацызму ў Германіі пасля другой сусветнай вайны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
панядзе́лак, ‑лка, м.
Першы дзень тыдня пасля нядзелі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́сле, прысл. і прыназ.
Тое, што і пасля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спа́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., спадзе́; спаў, спа́ла; зак.
1. Упасці ўніз, аддзяліўшыся ад чаго-н., не ўтрымаўшыся на чым-н.
Абруч спаў з кадушкі.
2. Пайсці на спад, панізіцца ва ўзроўні (пасля паводкі).
Пасля паводкі вада спала.
3. Стаць меншым у сіле праяўлення, аслабець; меншаючы, знікнуць.
К вечару тэмпература ў дзіцяці спала.
Пухліна на руцэ спала.
◊
Спасці з цела (твару) (разм.) — схуднець.
|| незак. спада́ць, -а́е.
|| наз. спад, -у, М -дзе, м. (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Hons [ɒnz] BrE (скар. ад honours) (ужываецца пасля ўніверсітэцкай ступені);
Tom Brown BA (Hons) Том Браўн – бакала́ўр гуманіта́рных наву́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
даве́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.
1. Звесткі аб чым-н., атрыманыя кім-н. пасля пошукаў, запытання.
Звярнуцца па даведку.
Атрымаць даведку.
2. Дакумент з такімі звесткамі.
Д. з месца працы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адбудава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся; зак.
1. Закончыць пабудову чаго-н. для сябе.
Да восені адбудуемся.
2. Пабудавацца нанава, аднавіць жыллё пасля разбурэння, пажару і пад.
Вёска нанава адбудавалася.
|| незак. адбудо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)