пі́та

(ісп. pita)

валокны з лістоў амерыканскай агавы, з якіх вырабляюцца вяроўкі, канаты, рыбалоўныя сеткі, папера і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Papíer

n -s, -e

1) папе́ра

2) дакуме́нт

3) pl кашто́ўныя папе́ры, абліга́цыі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kredowy

мелавы;

okres kredowy геал. мелавы перыяд;

papier kredowy — мелаваная (глянцаваная) папера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unruled

[ʌnˈru:ld]

adj.

1) без ула́ды, без кантро́лю, нікі́м не кірава́ны, не кантралява́ны

2) нелінава́ны

unruled paper — нелінава́ная папе́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АЗБАПЛА́СТЫКІ,

пластмасы з азбеставых валакністых напаўняльнікаў і тэрмарэактыўных, пераважна аміна-альдэгідных і фуранавых смолаў. Падзяляюцца на азбатэксталіты (напаўняльнік — азб. тканіна), азбавалакніты (напаўняльнік — валакно) і азбагетынаксы (напаўняльнік — папера). Маюць высокую мех. трываласць, цепластойкасць, фрыкцыйнасць, электраізаляцыйныя, антыкаразійныя ўласцівасці. Выкарыстоўваюцца ў вытв-сці ратацыйных помпаў і электраабсталявання, тармазных калодак, каразійнаўстойлівай ізаляцыі, трубаў, кранаў, элементаў цеплааховы ракет і касм. апаратаў.

т. 1, с. 153

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кардо́н 1 ’дзяржаўная граніца’ (ТСБМ), ’месца, дзе знаходзіцца лясніцкі пункт’ (Яшк.), ’граніца’. Запазычанне з польск. kordon ’граніца’, з франц. cordon ’вяровачка, шнур’ (ад corde ’вяроўка’) (Булыка, Запаз., 141; Фасмер, 2, 324).

Кардо́н 2 ’цвёрдая і тоўстая папера’ (ТСБМ) < франц. carton, якое ў сваю чаргу з італ. cartone — Nomen augmentativum ад карта. Замена зыходнага т на д цяжка вытлумачыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ка́рта 1 ў картачнай гульні. Гл. карта 3.

Ка́рта 2 ’геаграфічная карта’. Гл. карта 3.

Ка́рта 3 ’дакумент, пасведчанне’ (КЭС, лаг.), ’ліст, запіска, паштоўка’ (Нас., Шат., Шн., Гарэц., Др.-Падб., Булг., Мал., Шпіл., Сержп.). Старое запазычанне (1539) з польск. karta, якое з італ. carta < лац. charta ’папера’ < ст.-грэч. χάρτης (Булыка, Запазыч., 142; Фасмер, 2, 203).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лі́пкі

1. klébrig; zähe (вязкі);

лі́пкая папе́ра (супраць мух) Flíegenleimpapier n -s, -e, Flíegenfänger m -s, -;

2. разм (назойлівы) áufdringlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

купю́ра

(фр. coupure)

1) скарачэнне, пропуск у літаратурным або музычным творы;

2) каштоўная папера, грашовы знак (напр. сторублёвая к.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Chárta

[k-]

f -, -s i -tae [-tε]

1) папе́ра, папі́рус, пергаме́нт

2) ха́ртыя, ру́капіс; гістары́чны дакуме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)