мя́ты
1. прич. мя́тый;
2. прич., см. цёрты 2;
3. прил. мя́тый, измя́тый, помя́тый;
мя́тая папе́ра — мя́тая (измя́тая, помя́тая) бума́га
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)