фі́ны, ‑аў; адз. фін, ‑а, м.; фінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. фінкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Фінляндыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
францу́зы, ‑аў; адз. француз, ‑а, м.; францужанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. францужанкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Францыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чылі́йцы, ‑аў; адз. чыліец, ‑лійца, м.; чылійка, ‑і, ДМ ‑лійцы; мн. чылійкі, ‑ліек; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чылі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шатла́ндцы, ‑аў; адз. шатландзец, ‑дца, м.; шатландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. шатландкі, ‑дак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Шатландыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
япо́нцы, ‑аў; адз. японец, ‑нца, м.; японка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. японкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абагаці́ць, -гачу́, -гаці́ш, -гаці́ць; -гаці́м, -гаціце́, -гаця́ць; -га́чаны; зак.
1. каго-што. Зрабіць багатым, багацейшым.
А. народ.
А. мову.
2. што. Палепшыць якасць, павысіць каштоўнасць чаго-н., уносячы ці выдаляючы пэўнае рэчыва і пад. (спец.).
А. руду.
А. глебу.
|| незак. абагача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. абагачэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
расступі́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -сту́піцца; -сту́пімся, -сту́піцеся, -сту́пяцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адышоўшы ў бакі, даць месца для праходу, праезду.
Народ расступіўся.
2. Утварыць трэшчыны, разысціся ў бакі (пра зямлю, скалы, хвалі і пад.).
|| незак. расступа́цца, -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
узварушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны; зак., каго-што.
1. Злёгку паварушыць, разварушыць.
У. зямлю вакол дрэва.
2. перан. Вывесці са стану вяласці, пасіўнасці; расшавяліць, узняць; абудзіць, ажывіць (разм.).
У. народ.
У. успаміны.
3. перан. Выклікаць глыбокія пачуцці, узрушыць (разм.).
Вестка надта ўзварушыла яе.
|| незак. узвару́шваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
гала́ндцы, ‑аў; адз. галандзец, ‑дца, м.; галандна‑, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. галандкі, ‑дак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Галандыі (Нідэрландаў).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гібрыдыза́цыя, ‑і, ж.
Скрыжаванне розных відаў раслін або жывёл з мэтай атрымання лепшых па якасці сартоў, відаў, народ. Вегетатыўная гібрыдызацыя. Працэс гібрыдызацыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)