ры́нуць сов., разг.

1. оста́вить, бро́сить;

усё ры́нулі і пайшлі́ — всё бро́сили и ушли́;

2. перен. хлы́нуть, ри́нуться, бро́ситься;

наро́д ры́нуў на пло́шчу — наро́д хлы́нул (ри́нулся, бро́сился) на пло́щадь;

кі́нуць-р. — бро́сить на произво́л судьбы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)