пазако́чвацца, ‑аецца; зак.

Закаціцца куды‑н. — пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панапаўза́ць, ‑ае; зак.

Напаўзці куды‑н. у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкачава́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак.

Прыбыць куды‑н. качуючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hale

I [heɪl]

adj.

мо́цны, здаро́вы

II [heɪl]

v.t.

1) цягну́ць сі́лай, валачы́; ту́заць

2) змуша́ць (ісьці́), заця́гваць куды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзець сов., разг. дева́ть, деть; (затерять — ещё) задева́ть, подева́ть;

дзе ты дзеў маю́ кні́гу? — куда́ ты дева́л (дел, задева́л, подева́л) мою́ кни́гу?;

◊ няма́ куды́ дз. гро́шы — не́куда деть (дева́ть) де́ньги;

не ве́даць, куды́ во́чы дз. — не знать, куда́ глаза́ деть;

гэ́тага ніку́ды не дзе́неш — э́того никуда́ не де́нешь;

не ве́даць, куды́ ру́кі дз. — не знать, куда́ ру́ки деть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абісапелагія́ль

(ад гр. abyssos = бяздонны + пелагіяль)

самыя глыбокія, прыдонныя пласты тоўшчы вады, куды ніколі не пранікаюць сонечныя прамяні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ва́куум-ка́мера

(ад вакуум + камера)

камера, куды змяшчаецца які-н. матэрыял, каб выдаліць з яго паветра, газ, ваду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

імплю́вій

(лац. impluvium = вадасцёк)

чатырохвугольны неглыбокі басейн у цэнтры атрыя, куды праз камплювій сцякала са страхі дажджавая вада.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

камандзіро́ўка

(рус. командировка, ад ням. Kommandierung)

1) службовае заданне, даручэнне, звязанае з паездкай куды-н.;

2) камандзіровачнае пасведчанне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

заве́зці, ‑вязу, ‑вязеш, ‑вязе; ‑вязём, ‑везяце; пр. завёз, ‑везла; зак., каго-што.

1. Везучы, даставіць куды‑н.; адвезці. Запрог Алесь калгаснага каня і завёз Андрэя на станцыю. Васілевіч. // Адвезці далёка або не туды, куды трэба; звезці. Завезці на край свету. Завёз невядома куды.

2. Прывезці, даставіць куды‑н. Завезці тавары ў магазін. // Прывезці адкуль‑н. здалёку, закупіўшы, набыўшы і пад. Янотападобнага сабаку на Беларусь завезлі ў 1936 г. з Далёкага Усходу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)