к. тэлескоп — адлюстравальны тэлескоп, у якім замест лінз выкарыстоўваюцца металічныя люстэркі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ours
[ˈaʊərz]
pron.
наш, на́шая, на́шае (ужыва́ецца ў выка́зьніку або́за́мест назо́ўніка)
This garden is ours — Гэ́ты гаро́д наш
Ours is a large house — Наш дом вялі́кі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
га́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. і аднакр. (разм.).
1. Стукнуць з вялікай сілай.
Г. абухом па бервяне.
2.Ужыв.замест некаторых дзеясловаў для абазначэння дзеяння, якое адбываецца з вялікай сілай, запалам, азартам (з захаваннем кіравання гэтых дзеясловаў).
Гакнулі па тры кружкі піва.
|| незак.га́каць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз.га́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
парафра́за, -ы, мн. -ы, -ра́з, ж. (кніжн.).
1. Пераказ сваімі словамі або ў іншай форме зместу чаго-н., напр.: «аўтар гэтых радкоў» замест «я» ў мове аўтара.
2. Інструментальная канцэртная п’еса, заснаваная на тэмах папулярных песень і оперных арый, пашыраная ў 19 ст.
П. піяніста-віртуоза Ф.
Ліста.
|| прым.парафрасты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ада..., прыстаўка (гл. ад...).
Ужываецца замест «ад...»: а) перад двума і больш зычнымі, напрыклад: адабраць, адагнаць, адарваць, адаткнуць; б) перад зычным з наступным апострафам або мяккім знакам, напрыклад: адаб’ю, адап’ю, адалью.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмы́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
Інструмент, якім замест ключа можна адамкнуць замок. — Прабуй адмычкі, — сказаў Уладзік. Мэндрык забразгаў вязкай дробных жалезін і пачаў прабаваць імі замок.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тарфяні́сты, ‑ая, ‑ае.
Які змяшчае ў сабе торф. Берагі былі па-ранейшаму высокія і чорныя, толькі ўжо не шумелі, — замест чароту, абапал вады ўсталі высокія тарфяністыя сценкі нядаўна выпрастанага рэчышча.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ляхотна ’смешна’ (лід., Сцяшк. Сл.). Паланізм. Параўн. польск.łachotać ’ласкатаць’, у Міцкевіча — łachotliwość, усх.-польск.łachtać ’тс’, якія маюць устаўны экспрэсіўны гук ‑ch‑замест‑sk‑: польск.łechtać — ст.-польск.łesktać ’тс’, pluchotać — płuskotać ’плёскаць, плюхаць’ (Слаўскі, 4, 408). Пачатковае ля‑заместла‑ абумоўлена экспрэсіўнасцю. Да ласката́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гаржэ́тка
(фр. gorgette)
прадмет жаночага туалету ў выглядзе палоскі футра ці цэлай шкуркі звярка, якую носяць замест каўняра.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кала́м
(ар. kalam, ад гр. kalamos = трыснёг)
трысняговая палачка, якая ў народаў Усходу выкарыстоўвалася замест пяра для пісьма.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)