удвая, удвайне, у два разы; удубальт (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

twopence [ˈtʌpəns] n. мане́та ў два пе́нсы;

It’s not worth twopence. Яму грош цана.

not to care/to give a twopence ста́віцца абыя́кава

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ба́кхій

(гр. bakchios = вакхічны)

трохскладовая стапа ў антычным вершаскладанні, якая мае адзін кароткі і два доўгія склады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бінаміна́льны

(ад бі- + намінальны)

які мае два імені, дзве назвы, як напр. у батанічнай і заалагічнай тэрміналогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыло́гія

(гр. dilogia = паўтарэнне)

два раманы або драматычныя творы аднаго аўтара, звязаныя адзінствам задумы і пераемнасцю сюжэта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манафто́нг

(гр. monophthongos)

лінгв. просты галосны гук, які ў працэсе свайго гучання не распадаецца на два элементы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дуэ́т, -а, М -э́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Музычны твор для двух выканаўцаў (музыкантаў, спевакоў, танцораў) з самастойнымі партыямі для кожнага.

Дуэты з опер.

2. Выканаўцы такіх твораў.

Эстрадны д.

Танцавальны д.

3. у знач. прысл. дуэ́там. На два галасы, на двух інструментах і пад.

Спяваць дуэтам.

|| прым. дуэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўтара́, м. і н.; паўтары́, ж., ліч. кольк.

Адзін з палавінай. Паўтара метра. Паўтара рубля. □ Сяло расцягнулася ў адну доўгую лінію кіламетра на паўтара. Колас. Ад будкі, у якой жыве Сцяпан Птах, паўтары вярсты да станцыі і вярста да мястэчка. Навуменка.

•••

Ні два ні паўтара гл. два.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zwifach

1.

a inv двайны́; двухразо́вы

2.adv у два разы́, удвайне́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падасі́навік, ‑а, м.

Ядомы грыб з чырвонай або чырвона-бурай шапкай. [Зіна Бандарчык] працягнула Веньяміну два крамяныя, чырвонагаловыя падасінавікі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)