пагадне́ нне , ‑я, н.
1. Дагавор , які абумоўлівае абавязацельствы ў чым‑н. Міжнародныя пагадненні. Гандлёвае пагадненне. Пагадненне аб перамір’і. □ Нарэшце, пагадненне было падпісана. Самуйлёнак .
2. Прымірэнне, згода. Шукаць пагаднення. □ ...Такія перапалкі канчаюцца ўзаемным пагадненнем звычайна вечарам. Васілевіч .
•••
Джэнтльменскае пагадненне — міжнародны дагавор , заключаны звычайна без афіцыйных фармальнасцей, у вуснай форме.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
traktat, ~u
м.
1. трактат, навуковая праца;
2. дагавор , дамова;
traktat pokojowy — мірны дагавор
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дэнансава́ ць , ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак. , што .
Аб’явіць (аб’яўляць) аб несапраўднасці міжнароднага дагавору, пагаднення і пад. Дэнансаваць дагавор .
[Ад. фр. dénoncer.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калекты́ ўны в разн. знач. коллекти́ вный;
○ к. дагаво́ р — коллекти́ вный догово́ р;
к. падра́ д — коллекти́ вный подря́ д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
афо́ рміць , -млю, -міш, -міць; -млены; зак.
1. што . Прыдаць чаму-н. неабходную або закончаную форму.
А. дагавор .
2. каго-што . Залічыць куды-н. , прыняць з захаваннем неабходных фармальнасцей.
А. на працу.
|| незак. афармля́ ць , -я́ ю, -я́ еш, -я́ е.
|| наз. афармле́ нне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заключы́ ць , -ючу́ , -ю́ чыш, -ю́ чыць; зак.
1. са злуч. «што» і без дап. Зрабіць вывад.
Урач заключыў, што ў хворага запаленне лёгкіх.
2. што . Прыняць, падпісаць.
З. пагадненне.
З. дагавор .
|| незак. заключа́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
|| наз. заключэ́ нне , -я, н. (да 2 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
tender 1 [ˈtendə] n.
1. comm. дагаво́ р -падра́ д, тэ́ ндар
2. тэ́ ндар (на чыгунцы )
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Vertrá g
m -(e)s, -träge дамо́ ва, дагаво́ р , кантра́ кт
kraft des ~es — у сі́ лу дагаво́ ру [дамо́ вы]
laut ~ — зго́ дна з дагаво́ рам [дамо́ вай]
ein leoní nischer ~ — каба́ льны дагаво́ р
den ~ á nnehmen* — пагадзі́ цца на заключэ́ нне дагаво́ ру [дамо́ вы, кантра́ кта]
é inen ~ schlí eßen* — заключы́ ць дагаво́ р
é inen ~ bré chen* — пару́ шыць дагаво́ р
é inen ~ é inhalten* — выко́ нваць дагаво́ р [дамо́ ву], прытры́ млівацца дагаво́ ру [дамо́ вы]
é inen ~ erné uern — узнаві́ ць дагаво́ р [дамо́ ву]
é inen ~ hinterlé gen — юрыд. дэпані́ раваць дагаво́ р
é inen ~ unterschré iben* [unterzé ichnen] — падпіса́ ць дагаво́ р [дамо́ ву]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
плюрылатэра́ льны
(фр. plurilateral, ад лац. plures = некалькі + lateralis = бакавы);
п. дагавор — дагавор , адкрыты для далучэння іншых дзяржаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
многастаро́ нні , ‑яя, ‑яе.
1. Які мае некалькі старон. Многастаронняя прызма.
2. Абавязковы для некалькіх зацікаўленых бакоў, удзельнікаў чаго‑н. Многастаронні дагавор .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)