пагадне́нне, ‑я, н.

1. Дагавор, які абумоўлівае абавязацельствы ў чым‑н. Міжнародныя пагадненні. Гандлёвае пагадненне. Пагадненне аб перамір’і. □ Нарэшце, пагадненне было падпісана. Самуйлёнак.

2. Прымірэнне, згода. Шукаць пагаднення. □ ...Такія перапалкі канчаюцца ўзаемным пагадненнем звычайна вечарам. Васілевіч.

•••

Джэнтльменскае пагадненне — міжнародны дагавор, заключаны звычайна без афіцыйных фармальнасцей, у вуснай форме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

traktat, ~u

м.

1. трактат, навуковая праца;

2. дагавор, дамова;

traktat pokojowy — мірны дагавор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэнансава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., што.

Аб’явіць (аб’яўляць) аб несапраўднасці міжнароднага дагавору, пагаднення і пад. Дэнансаваць дагавор.

[Ад. фр. dénoncer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калекты́ўны в разн. знач. коллекти́вный;

к. дагаво́р — коллекти́вный догово́р;

к. падра́д — коллекти́вный подря́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афо́рміць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак.

1. што. Прыдаць чаму-н. неабходную або закончаную форму.

А. дагавор.

2. каго-што. Залічыць куды-н., прыняць з захаваннем неабходных фармальнасцей.

А. на працу.

|| незак. афармля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. афармле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заключы́ць, -ючу́, -ю́чыш, -ю́чыць; зак.

1. са злуч. «што» і без дап. Зрабіць вывад.

Урач заключыў, што ў хворага запаленне лёгкіх.

2. што. Прыняць, падпісаць.

З. пагадненне.

З. дагавор.

|| незак. заключа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заключэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tender1 [ˈtendə] n.

1. comm. дагаво́р-падра́д, тэ́ндар

2. тэ́ндар (на чыгунцы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Vertrg

m -(e)s, -träge дамо́ва, дагаво́р, кантра́кт

kraft des ~es — у сі́лу дагаво́ру [дамо́вы]

laut ~ — зго́дна з дагаво́рам [дамо́вай]

ein leonnischer ~ — каба́льны дагаво́р

den ~ nnehmen* — пагадзі́цца на заключэ́нне дагаво́ру [дамо́вы, кантра́кта]

inen ~ schleßen* — заключы́ць дагаво́р

inen ~ brchen* — пару́шыць дагаво́р

inen ~ inhalten* — выко́нваць дагаво́р [дамо́ву], прытры́млівацца дагаво́ру [дамо́вы]

inen ~ ernuern — узнаві́ць дагаво́р [дамо́ву]

inen ~ hinterlgen — юрыд. дэпані́раваць дагаво́р

inen ~ unterschriben* [unterzichnen] — падпіса́ць дагаво́р [дамо́ву]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

плюрылатэра́льны

(фр. plurilateral, ад лац. plures = некалькі + lateralis = бакавы);

п. дагавордагавор, адкрыты для далучэння іншых дзяржаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

многастаро́нні, ‑яя, ‑яе.

1. Які мае некалькі старон. Многастаронняя прызма.

2. Абавязковы для некалькіх зацікаўленых бакоў, удзельнікаў чаго‑н. Многастаронні дагавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)