загру́зчык, ‑а, м.

1. Рабочы, заняты загрузкай домны, плавільнай печы і пад.

2. Загрузачны апарат або машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гекто́граф, ‑а, м.

Спрошчаны друкарскі апарат для атрымання копій (да 100 экземпляраў) з надрукаванага або напісанага тэксту.

[Ад грэч. hekatón — сто і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кафява́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Апарат для прыгатавання гарачага настою кофе. Пабыць кафяварку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кафямо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Апарат для драбнення пражаных кафейных зярнят. Электрычнае кафямолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічы́льнік, ‑а, м.

Апарат для аўтаматычнага ўліку, падліку чаго‑н. Газавы лічыльнік. Лічыльнік электрычнай энергіі. Лічыльнік таксі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планёр, ‑а, м.

Безматорны лятальны апарат. Хлапчукі рабілі самалёты і планёры, шылі са старых прасцін парашуты. Асіпенка.

[Фр. planeur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размнажа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для размнажэння чаго‑н. (рукапісаў, чарцяжоў) у некаторай колькасці экземпляраў. Размнажальны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сублімацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сублімацыі, прызначаны для яе; які ажыццяўляецца метадам сублімацыі. Сублімацыйны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сукнамы́йка, ‑і, ДМ ‑мыйцы; Р мн. ‑мыек; ж.

Апарат для прамыўкі сукнаў машыны, якая вырабляе паперу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тавараправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да руху тавараў ад вытворцы да спажыўца. Тавараправодны апарат. Тавараправодная сетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)