пара́лічны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да паралічу. Паралічны прыпадак.

2. Паражоны паралічам. Паралічны хворы. / у знач. наз. пара́лічны, ‑ага, м.; пара́лічная, ‑ай, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паса́дскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст.

1. Які мае адносіны да пасада (у 1, 2 знач.). Пасадскія людзі.

2. у знач. наз. паса́дскі, ‑ага, м. Жыхар пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыштава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад арыштаваць.

2. у знач. наз. арыштава́ны, ‑ага, м.; арыштава́ная, ‑ай, ж. Той (тая), хто знаходзіцца пад арыштам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мабілізава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад мабілізаваць.

2. у знач. наз. мабілізава́ны, ‑ага, м. Той, хто прызваны ў армію па мабілізацыі. Абучэнне мабілізаваных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

венге́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Венгрыі і венграў. Венгерская мова. Венгерская культура.

2. у знач. наз. венге́рскае, ‑ага, н. Гатунак вінаграднага віна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́йнскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да Рэйна (назва ракі ў Германіі). Рэйнскі ландшафт.

2. у знач. наз. рэ́йнскае, ‑ага, н. Рэйнскае віно, рэйнвейн.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шко́тавы, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да шкота. Шкотавы вузел. Шкотавы вугал.

2. у знач. наз. шко́тавы, ‑ага, м. Матрос, які кіруе шкотамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lover

[ˈlʌvər]

n.

1) каха́нак -ка m., каха́ны -ага m., лю́бы -ага m.

2) палюбо́ўнік -а m.

3) ама́тар -а m., ама́тарка f. (кніг, тэа́тру)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

да​I

1. утвердительная част. так, ага́, але́;

все здесь? — Да усе́ тут? — Так (ага́, але́);

2. вопросительная част. так; (правда) пра́ўда; (неужели) няўжо́; (разве) хі́ба́; (что) га, што;

всё обошло́сь благополу́чно, да? усё абышло́ся до́бра, так?;

вы слы́шали? Петро́в прие́хал! — Да? А я и не знал вы чу́лі? Пятро́ў прые́хаў — Пра́ўда? (няўжо́, хі́ба́)? А я і не ве́даў;

граждани́н Ивано́в! — Да? грамадзя́нін Івано́ў! — Га (што)?;

3. усилительная част. (пусть) няха́й, хай;

да здра́вствует Пе́рвое ма́я! няха́й (хай) жыве́ Пе́ршага ма́я!;

4. вводн. сл. так; (действительно) сапраўды́; (при воспоминании) ага́; (кстати) дарэ́чы;

да, хоро́шее тепе́рь вре́мя так (сапраўды́), до́бры цяпе́р час;

да, ещё одна́ но́вость ага́, яшчэ́ адна́ навіна́;

да, ты был там? дарэ́чы, ты быў там?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беражо́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад берагчы.

2. у знач. наз. беражо́ны, ‑ага, м. Які беражэ сябе, асцярожны, клапатлівы. Беражонага і бог беражэ. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)