Іспанская фаланга традыцыяналістаў і хунтаў нацыянал-сіндыкалісцкага наступлення 5/161, 168

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дубло́н, ‑а, м.

Старадаўняя іспанская залатая манета.

[Фр. doublon ад ісп. doblon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міно́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Іспанская парода яйцаноскіх курэй.

[Ісп. menorca, minorca, ад назвы вострава Менорка ў Міжземным моры.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іспа́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Іспаніі, іспанцаў, належыць ім. Іспанскі танец. Іспанская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інквізі́цыя, -і, ж.

1. У 13-19 стст.: следчы і карны орган каталіцкай царквы, які дзейнічаў крайне жорсткімі метадамі ў барацьбе з ерэтыкамі.

Іспанская і.

2. перан. Мучэнне, катаванне.

Гэта не жыццё, а і.

|| прым. інквізіцы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іспа́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іспа́нскі іспа́нская іспа́нскае іспа́нскія
Р. іспа́нскага іспа́нскай
іспа́нскае
іспа́нскага іспа́нскіх
Д. іспа́нскаму іспа́нскай іспа́нскаму іспа́нскім
В. іспа́нскі (неадуш.)
іспа́нскага (адуш.)
іспа́нскую іспа́нскае іспа́нскія (неадуш.)
іспа́нскіх (адуш.)
Т. іспа́нскім іспа́нскай
іспа́нскаю
іспа́нскім іспа́нскімі
М. іспа́нскім іспа́нскай іспа́нскім іспа́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Spanish1 [ˈspænɪʃ] n.

1. іспа́нская мова

2. the Spanish іспа́нцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэа́л 1, ‑а, м.

Даўнейшая іспанская сярэбраная манета.

[Ісп. real.]

рэа́л 2, ‑а, м.

Стол з пахіленай верхняй дошкай, на якую ставіцца каса са шрыфтам для набору.

[Ням. Regal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГРАМАДЗЯ́НСКАЯ ВАЙНА́ Ў ІСПА́НІІ 1936—39,

гл. ў арт. Іспанская рэвалюцыя 1931—39.

т. 5, с. 395

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

белару́ска-іспа́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-іспа́нскі белару́ска-іспа́нская белару́ска-іспа́нскае белару́ска-іспа́нскія
Р. белару́ска-іспа́нскага белару́ска-іспа́нскай
белару́ска-іспа́нскае
белару́ска-іспа́нскага белару́ска-іспа́нскіх
Д. белару́ска-іспа́нскаму белару́ска-іспа́нскай белару́ска-іспа́нскаму белару́ска-іспа́нскім
В. белару́ска-іспа́нскі (неадуш.)
белару́ска-іспа́нскага (адуш.)
белару́ска-іспа́нскую белару́ска-іспа́нскае белару́ска-іспа́нскія (неадуш.)
белару́ска-іспа́нскіх (адуш.)
Т. белару́ска-іспа́нскім белару́ска-іспа́нскай
белару́ска-іспа́нскаю
белару́ска-іспа́нскім белару́ска-іспа́нскімі
М. белару́ска-іспа́нскім белару́ска-іспа́нскай белару́ска-іспа́нскім белару́ска-іспа́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)