шэйх-уль-ісла́м

(ар. šejchul-islām)

тытул галавы мусульманскага дваранства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ісламазна́ўства, -а, н.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць іслам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Islam [ˈɪzlɑ:m, ɪzˈlɑ:m] n. ісла́м, мусульма́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мусульма́нства, -а, н.

Монатэістычная сусветная рэлігія, паводле падання заснаваная ў 7 ст. Магаметам; іслам.

|| прым. мусульма́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исла́м рел. ісла́м, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панісламі́зм, ‑у, м.

Рэакцыйная рэлігійна-палітычная дактрына, якая прапаведуе аб’яднанне ў адну дзяржаву ўсіх народаў, што вызнаюць іслам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

islam, ~u

м. іслам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шейх-уль-исла́м рел. шэйх-уль-ісла́м, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магамета́нства, ‑а, н.

Рэлігія, заснаваная, паводле арабскіх паданняў, у 7 ст. н. э. прарокам Магаметам у Аравіі; мусульманства, іслам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мусульманства, гл. Іслам

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)