zaciekawiać

незак. зацікаўліваць; выклікаць цікавасць (інтарэс)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

awakening [əˈweɪkənɪŋ] n.

1. усведамле́нне;

ru de awakening го́ркае расчарава́нне

2. абуджэ́нне; ціка́васць, інтарэ́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spasmodic [spæzˈmɒdɪk] adj.

1. нерэгуля́рны, хааты́чны;

a spasmodic interest непастая́нны інтарэ́с

2. спазматы́чны, су́таргавы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stately home [ˌsteɪtliˈhəʊm] n. BrE старажы́тны дом або́ за́мак паме́шчыка, які́ ўяўляе гістары́чны інтарэ́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tepid [ˈtepɪd] adj. цеплава́ты;

tepid soup ама́ль хало́дны суп;

a tepid interest уме́раны інтарэ́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

undying [ʌnˈdaɪŋ] adj. бессмяро́тны; неўміру́чы;

undying glory ве́чная сла́ва;

an undying interest нязга́сны інтарэ́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zing [zɪŋ] n.

1. бра́згат, рэ́зкі звон або́ гуд

2. infml інтарэ́с, ціка́васць; узбу́джанасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

захапле́нне, -я, н.

1. Незвычайны ўздым пачуццяў, найвышэйшае задавальненне.

Быць у захапленні ад канцэрта.

Прыйсці ў з. ад чаго-н.

2. Усхваляванасць, запал, натхненне.

Гаварыць з захапленнем.

3. кім-чым. Павышаны інтарэс да чаго-н.

З. тэатрам.

З. футболам.

4. кім. Улюбёнасць у каго-н.

Гэта было з., а не каханне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтрыгу́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які інтрыгуе, зацікаўлівае, узбуджае інтарэс сваёй таямнічасцю. Інтрыгуючая назва кнігі. □ — А вы не пашкадуеце потым, калі даведаецеся, аб чым ідзе гутарка? — з інтрыгуючай нахабнасцю, нібы пагражаючы, цягнуў далей незнаёмы. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца, паўставаць ва ўяўленні.

У далечыні рысуюцца абрысы гор.

Знаёмы вобраз рысаваўся ва ўяўленні (перан.).

2. Старацца паказаць сябе з выгаднага боку, выклікаць чым-н. інтарэс да сябе.

Р. перад людзьмі.

|| наз. рысо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)