тожI союз, част., уст. або́; (иначе) іна́чай, іна́кш ка́жучы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашпілі́ць, ‑шпілю, ‑шпіліш, ‑шпіліць; зак., што.

1. Расшпіліўшы, зашпіліць нанава, іначай. Перашпіліць паліто.

2. Прышпіліць, прыкалоць іначай, у другім месцы. Перашпіліць бант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераразмеркава́цца, ‑мяркуецца; зак.

Размеркавацца нанава, іначай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Кідаючы, перамясціць у іншае месца ўсё, многае.

П. дровы з двара пад павець.

2. Скідаць, злажыць нанава, іначай.

П. стог сена.

|| незак. перакі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іна́кш.

1. прысл., злуч. супраціўны. Тое, што і іначай.

2. злуч. далучальны. Далучае члены сказа, якія растлумачваюць змест папярэдніх слоў ці сказаў.

Інакш кажучы — іншымі словамі.

Так ці інакш — ва ўсякім выпадку, тым ці іншым спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перачапі́ць, ‑чаплю, ‑чэпіш, ‑чэпіць; зак., што.

1. Счапіць нанава, іначай. Перачапіць вагоны.

2. Начапіць у другім месцы або іначай. Перачапіць значок. Перачапіць карціну на другую сцяну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачаса́цца, ‑чашуся, ‑чэшашся, ‑чэшацца; зак.

Прычасацца нанава, іначай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашпілі́цца, ‑шпілюся, ‑шпілішся, ‑шпіліцца; зак.

Зашпіліцца нанава, іначай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

otherwise

[ˈʌðərwaɪz]

adv., adj., conj.

іна́чай, іна́кш

I could not do otherwise — Я ня мо́г зрабі́ць іна́кш

it might have been otherwise — Магло б быць іна́чай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пераарганізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак.

Арганізавацца іначай, па-новаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)