самы тонкі электрод у канцы ўчастка электрычнага ланцуга; выкарыстоўваецца ў медыцыне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ано́д
(гр. anodos = пад’ём, узыходжанне)
электрод з дадатным зарадам (проціл.катод).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
антыкато́д
(ад анты- + катод)
дадатны электрод рэнтгенаўскай трубкі, размешчаны супраць катода.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
като́д
(гр. kathodos = шлях уніз)
фіз.электрод з адмоўным зарадам (проціл.анод).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
carbon
[ˈkɑ:rbən]
n.
1) Chem. вугляро́д -у m.
2) Electr. ву́галь -ю m., ву́гальны электро́д
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ано́д
(гр. anodos = пад’ём, узыходжанне)
фіз.электрод з дадатным зарадам (проціл.катод).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
дыно́д
(ад ды- + анод)
электрод у фотаэлектронным памнажальніку для павелічэння электроннага патоку ў выніку дынатроннага эфекту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
като́д
(гр. kathodos = шлях уніз, спуск)
фіз.электрод з адмоўным зарадам (проціл.анод).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
рэпе́лер
(англ. repeller, ад лац. repellere = адпіхаць, адбіваць)
1) адбіўны электрод у адбіўным клістроне;
2) ветракола ветравага рухавіка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АНО́Д
(ад грэч. anodos узыходжанне),
1) дадатны полюс (клема) крыніцы эл. току (гальванічнага элемента, акумулятара, эл. машыны). Ад анода ў знешнім эл. ланцугу накіраваны эл. ток.
2) Дадатны электрод электравакуумных і іонных прылад, звычайна выраблены з тугаплаўкіх металаў (тантал, малібдэн, чэрнены нікель), калі ахаладжэнне прымусовае — з медзі; іонных прылад — з матэрыялаў з малой другаснай эмісіяй (графіт, жалеза).
3) Дадатны полюс электрычнай дугі, электралітычнай ванны (гл. ў арт.Электроліз).