1. Які мае адносіны да бэзу. А вунь, у сапраўдным бэзавым садзе, невысокі будынак з прыгожым фасадам.Ваданосаў.[Галіна:] — Насустрач маім рукам пацягнуліся пругкія бэзавыя галінкі.Васілевіч.// Прыгатаваны з бэзу. Бэзавы экстракт.
2. Бледна-ліловы, колеру бэзу. Але кожнаму з нас даводзілася сустракаць, апрача звычайнага, шкло ледзь не ўсіх колераў вясёлкі — чырвонае, сіняе, блакітнае, жоўтае, бэзавае, зялёнае.Беразняк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Extrákt
m, n -(e)s, -e
1) вы́трымка (з кні- гі)
2) хім.экстра́кт, вы́цяжка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
катэ́ху
(н.-лац. catechu, ад малайск. katju)
экстракт, які атрымліваюць з акацыі катэху, што расце ў Індыі і Шры Ланка; выкарыстоўваецца як дубільнае рэчыва і тэкстыльны фарбавальнік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АМІЛАЦЭТА́ТЫ,
арганічныя рэчывы, складаныя эфіры воцатнай кіслаты і амілавых спіртоў, CH3COOC5H11. Вадкасці, tкіп 149,2 °C, шчыльн. 0,875·103кг/м³ (н-амілацэтат), tкіп 142 °C, шчыльн. 0,871·103кг/м³ (ізаамілацэтат), мала растваральныя ў вадзе, добра — у арган. растваральніках. Ізаамілацэтат (грушавая эсенцыя) выкарыстоўваецца ў вытв-сці фруктовай вады, карамеляў, амілацэтат — як растваральнік лакаў і фарбаў, нітрацэлюлозы, экстракт пры атрыманні пеніцыліну, кампаненты харч. эсенцый, рэчывы для араматызацыі мыла.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
essence[ˈesns]n.
1. су́тнасць; і́снасць;
in essence па су́тнасці; на са́май спра́ве
2. эсэ́нцыя; экстра́кт
♦
be of the essence быць ве́льмі ва́жным, неабхо́дным;
In this situation their opinion is of the essence. У гэтай сітуацыі іх меркаванне вельмі важнае.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гамбі́р
(н.-лац. gambir, ад малайск. gambir)
пахучы экстракт 1, прыгатаваны з пэўнага сорту акацыі, якая расце ў Індыі і на Цэйлоне; выкарыстоўваецца ў медыцыне і для вырабу шкур.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
wyciąg, ~u
м.
1. выпіска, вытрымка, вынятка;
2.экстракт;
3.тэх. душнік;
4.тэх. лябёдка; пад’ёмнік;
wyciąg fortepianowy муз. клавір
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
essence
[ˈesəns]
n.
1) і́снасьць, су́тнасьць f. (нутраны́ зьмест)
2) экстра́кт -у m., эсэ́нцыя f. (з расьлі́нных або́ жывёльных тка́нак)
3) парфу́ма f.
in essence — на са́май спра́ве, у запра́ўднасьці
Time is of the essence — час тут ве́льмі ва́жны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АМАЛАДЖЭ́ННЕ,
1) набыццё арганізмам, які старэе, прыкмет маладосці; працэс процілеглы старэнню. Першая навук. канцэпцыя амаладжэння належыць франц. вучонаму Ш.Э.Броўн-Секару (1889), які меркаваў, што прычына старэння — аслабленне палавой актыўнасці, а амаладжальны сродак — экстракт палавых залоз жывёл. Амаладжальныя ўласцівасці ў розны час прыпісваліся балгарскай сыраквашы, антырэтыкулярнай цытатаксічнай сываратцы, гармонам, навакаіну і інш. Па сучасных уяўленнях амаладжэнне складанага шматклетачнага арганізма немагчыма з прычыны незваротнасці фаз антагенезу (дзяцінства, маладосць, сталасць, старасць). Можна гаварыць пра запаволенае старэнне, карэкцыю ўзроставых змен, працягласць жыцця, але не пра амаладжэнне ў поўным сэнсе гэтага слова.
2) Павелічэнне маладых асобін у складзе папуляцыі або ўзмоцненае размнажэнне клетак шматклетачнага арганізма.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
хваёвы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да хвоі, з’яўляецца хвояй. Хваёвая шышка. Хваёвыя лапкі. Хваёвая смала. □ На дол хваёвыя ігліцы Раняе бор. Пустэча скрозь.Прыходзька.Кастусь нагледзеў.. добрую хваёвую сухастоіну.Чорны.Пазняк, кінуўшы: «Ну, добра», павярнуў лыжы назад і згубіўся між тоўстых хваёвых камлёў.Дуброўскі.// Які складаецца з хвой. Хваёвы лес. Хваёвы бор. □ Трохі не дайшлі [Міколка з дзедам] да самай палянкі, як спыніліся, схаваўшыся ў хваёвым гушчарніку.Лынькоў.// Уласцівы хвоі. Хваёвы пах.// Зроблены з хвоі. Хваёвы крыж. □ Пастух вучыў.. [хлопчыка] граць на хваёвай жалейцы.Краўчанка.// Атрыманы, здабыты з хвоі. Хваёвы экстракт.// Прыгатаваны з экстрактам хвоі. Хваёвыя вапны.
2.узнач.наз.хваёвыя, ‑ых. Сямейства голанасенных дрэў і кустоў, пераважна вечназялёных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)