patchwork [ˈpætʃwɜ:k] n.

1. шыццё з абрэ́зкаў;

a patchwork quilt ко́ўдра з абрэ́зкаў

2. маза́іка; страка́тая мешані́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рукадзе́лле, ‑я, н.

1. Шыццё, вязанне, вышыўка і пад. віды ручной працы. Вучыла бабка Ягася яе і рукадзеллю. Арабей.

2. Рэч, выкананая шыццём, вязаннем і пад. — Прадай мне рукадзелле сваё, — просіць цар рукадзельніцу. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́чиваниеI

1. сшыва́нне, -ння ср.;

2. шыццё, -цця́ ср.; см. ста́чиватьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schneideri

f -, -en

1) краве́цкая майстэ́рня

2) шыццё

3) краве́цкае ўме́льства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Рукадзе́ллешыццё, вязанне і падобныя віды ручной працы’, ’рэч, выкананая шыццём, вязаннем і пад.’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), ст.-бел. рукодѣлье ’справа рук’ (Альтбаўэр), сюды ж рукадзе́льнічаць ’займацца рукадзеллем’, рукадзе́льніца ’жанчына, якая займаецца рукадзеллем, майстар гэтай справы’ (ТСБМ). Складаны назоўнік ад рука (гл.) і *дзелаць ’рабіць’ < прасл. *dělati ’рабіць; працаваць; дзейнічаць; абчосваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поши́в м., поши́вка ж., спец., разг. пашы́ў, -шы́ву м., пашы́ўка, -кі ж., шыццё, -цця́ ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стега́ниеII шыццё, -цця́ ср., падшыва́нне, -ння ср., прашыва́нне, -ння ср.; фастрыгава́нне, -ння ср.; см. стега́тьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szycie

szyci|e

н. шыццё;

~e miarowe odzieży — індывідуальная пашыўка адзення;

maszyna do ~a — машынка шыць; швейная машынка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шитьё ср.

1. шыццё, -цця́ ср., шытво́, -ва́ ср.;

2. (вышивание) вышыва́нне, -ння ср.;

3. (вышивка) вы́шыўка, -кі ж.;

золото́е шитьё на воротнике́ залата́я вы́шыўка на каўняры́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стёжкаI ж.

1. (действие) шыццё, -цця́ ж., падшыва́нне, -ння ср., прышыва́нне, -ння ср.; фастрыгава́нне, -ння ср.;

2. (прошитое место) шво, род. шва ср.;

кру́пная стёжка буйно́е шво.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)