штаб-ро́тмістр м., воен., уст. штаб-ро́тмистр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штаб-кварти́ра воен., перен. штаб-кватэ́ра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штаб-офице́р воен., уст. штаб-афіцэ́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штаб-ро́тмистр воен., уст. штаб-ро́тмістр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штаб-афіцэры

т. 17, с. 467

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

штаб-афіцэ́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да штаб-афіцэра, належыць яму. Штаб-афіцэрскія паганы. Штаб-афіцэрская каюта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Генеральны штаб

т. 18, кн. 1, с. 370

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

штаб-кватэ́ра, ‑ы, ж.

Месца, дзе размяшчаецца вайсковы штаб. Знайшоўшы штабкватэру, мы даведаліся, што жанатым адразу даюць адтэрміноўку на месяц. «Полымя». // перан. Галоўнае месца збору каго‑, чаго‑н. [Лабановіч:] — Можа, ты [Алесь] і маеш рацыю. А калі ў цябе ёсць яшчэ і ахвота жыць тут, тым лепей. Хоць мець будзем летам штаб-кватэру. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штаб-кватэ́ра ж вайск Stábsquartier n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

штаб-афіцэ́р, ‑а, м.

Да рэвалюцыі — у рускай і некаторых іншаземных арміях — старшы афіцэрскі чын (палкоўнік, падпалкоўнік, маёр, капітан 1‑га рангу, капітан 2‑га рангу). // Асоба, якая мела такі чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)