szpulka

ж. шпуля, шпулька

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spool [spu:l] n. шпу́ля, шпу́лька; бабі́на;

a spool of thread шпу́лька ні́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спі́нінгавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спінінга, прызначаны для яго. Спінінгавы спорт. Спінінгавая шпуля. // Які робіцца пры дапамозе спінінга. Спінінгавая лоўля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самоинду́кция физ. самаінду́кцыя, -цыі ж.;

кату́шка самоинду́кции шпу́ля (шпу́лька) самаінду́кцыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reel1 [ri:l] n. шпу́ля, шпу́лька; бабі́на; руло́н;

a reel of threads шпу́лька ні́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шпу́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. Невялікі, звычайна драўляны цыліндр, на які намотваецца што-н.

Ш. нітак.

2. Прыстасаванне ў швейных, ткацкіх і пад. машынах для намотвання нітак.

3. Тое, што і шпуля (у 3 знач.; спец.).

|| прым. шпу́лечны, -ая, -ае і шпу́лькавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

motek

м.

1. маток;

2. шпуля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cewka

ж.

1. шпуля; шпулька;

cewka zapłonowa — шпуля запальная;

cewka indukcyjna (magnesująca) — індукцыйная (магнітная) шпуля;

cewka klockowa — каклюшка;

2. мед. канал;

cewka moczowa — урэтра;

3. цэўка;

4. трубачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дро́сель, ‑я, м.

1. Прыстасаванне ў выглядзе клапана, засланкі для рэгулявання ціску і расходу вадкасці, пары або газу.

2. Шпуля з меднага дроту, якая мае вялікае індуктыўнае супраціўленне і служыць для рэгулявання сілы току ў электрычным ланцугу.

[Ням. Drossel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабі́на 1, ‑ы, ж.

Адно бабовае зерне.

бабі́на 2, ‑ы, ж.

1. У тэкстыльнай прамысловасці — шпуля канічнай формы з намотанымі ніткамі.

2. У аўтамабільнай прамысловасці — прылада батарэйнага запальвання ў рухавіку.

3. У горнай справе — барабан для намотвання каната ў падымальных машынах.

[Фр. bobine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)