glassy [ˈglɑ:si] adj.

1. люстраны́, гла́дкі як шкло

2. шкляны́ (пра вочы, позірк)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vitreous

[ˈvɪtriəs]

adj.

1) шкляны́

2) шклопадо́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glassworks

[ˈglæswɜ:rks]

n.

гу́та f., шкляны́ заво́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шклата́ра, ‑ы, ж.

Бутэлькі, слоікі і іншы шкляны посуд, які выкарыстоўваецца для разлівання вадкіх прадуктаў у харчовай прамысловасць шкляная тара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Glásglocke

f -, -n шкляны́ каўпа́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шкло... (а таксама шкла...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: шкло, шкляны, напрыклад: шкловытворчасць, шклозавод, шклоліцейны, шкловыдзімальшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксіка́тар, ‑а, м.

Спец. Шкляны таўстасценны прыбор для высушвання ці зберагання рэчыва ў сухім стане, што лёгка паглынае вільгаць з паветра.

[Ад лац. esiccāre — высушваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стекля́нный в разн. знач. шкляны́;

стекля́нная ма́сса шкляна́я ма́са;

стекля́нная ва́зочка шкляна́я ва́зачка;

стекля́нный заво́д шкляны́ заво́д, гу́та;

стекля́нные глаза́ перен. шкляны́я во́чы;

стекля́нная бума́га шкляна́я папе́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звяк ​1, ‑у, м.

Рэзкі металічны ці шкляны гук. У тры рады павозкі, На сотні вёрст абоз: Дубовых спіцаў лёскат, І звяк старых атос. Пушча. У пакой урываецца свежы подых паветра, востры пах зямлі і зеляніны, шкляны звяк кропель і — радасць. Скрыган.

звяк ​2, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца ў значэнні дзеясловаў звякаць і звякнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легкаву́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. Легкавы аўтамабіль. Пад шкляны ганак канторкі ціха і лёгка падкаціла новенькая легкавушка. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)