чэкада́вец, ‑даўца, м.

Спец. Асоба, якая выдае чэк ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uncrossed [ʌnˈkrɒst] adj. неперакрэ́слены (чэк)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэві́за, ‑ы, ж.

Вэксаль, чэк, акрэдытыў і пад., выпісаныя ў замежнай валюце для міжнародных разлікаў.

[Фр. devise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

traveller’s cheque [ˈtrævələzˌtʃek] n. турысты́чны чэк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

czek, ~u

м. чэк;

czek bankowy — банкаўскі чэк;

czek bez pokrycia — чэк без забеспячэння;

czek imienny — імянны чэк;

czek in blanco — незапоўнены чэк;

czek na okaziciela — чэк на прадяўніка;

czek podróżny — турыстычны чэк;

czek rozrachunkowy — разліковы чэк;

wystawić czek — выпісаць чэк;

zapłacić ~iem — заплаціць чэкам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

salescheck [ˈseɪlzˌtʃek] n. BrE тава́рны, ка́савы чэк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Банкоцэтлі ’папяровыя грошы’ (Бесар.). З польск. bankocetel ’тс’ (а гэта з устарэлага ням. Bancozettel ’банкавае пасведчанне, чэк’, гл. Варш. сл., 1, 95).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Záhlzettel

m -s, - чэк (у магазіне)

éinen ~ áusstellen — вы́пісаць чэк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cheque [tʃek] n. чэк;

pay by cheque плаці́ць чэ́кам;

a blank cheque незапо́ўнены чэк; infml карт-бла́нш, по́ўная свабо́да (траціць грошы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акцэптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Спец. Прыняць (прымаць), зацвердзіць (зацвярджаць) да аплаты грашовы дакумент (рахунак, чэк, вэксаль). Акцэптаваць рахунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)