żeliwo

н. чыгун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Róheisen

n -s чыгу́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чыгу́нчык, ‑а, м.

Памянш. да чыгун (у 2 знач.); невялікі чыгун. Тым часам маці даставала Чыгунчык з печы, лыжку брала І верашчаку налівала. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cast iron

чыгу́н -у́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pig iron

чыгу́н -у́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чыгуно́к, ‑нка, м.

Памянш. да чыгун (у 2 знач.); невялікі чыгун. Маці з Маняй начысцілі бульбы, расклалі на камінку агонь і паставілі чыгунок на трыножнік. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няко́ўкі, ‑ая, ‑ае.

Які дрэнна куецца. Някоўкі чыгун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gússeisen

n -s ліце́йны чыгу́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пераплаўны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Атрыманы ў выніку пераплаўкі. Пераплаўны чыгун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перлі́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і перлітавы. Перлітны чыгун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)