ускалыхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.
1. Прымусіць калыхацца.
Вецер ускалыхнуў лісце.
2. перан. Прывесці ў рух, абудзіць да дзейнасці, усхваляваць.
Страшныя чуткі ўскалыхнулі сяло.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
натрубі́ць, ‑трублю, ‑трубіш, ‑трубіць; зак.
Разм. Распаўсюдзіць весткі, чуткі аб кім‑, чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непраўдападо́бны, ‑ая, ‑ае.
Які не падобны на праўду, не адпавядае рэчаіснасці. Непраўдападобныя чуткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мусі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.
1. што. Узбіваць пену, прымушаць што-н. пеніцца.
2. Іскрыцца, пеніцца (пра напоі; спец.).
Віно мусіруе.
3. перан., што. Распаўсюджваць, перабольшваючы значэнне якіх-н. вестак.
М. чуткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
exaggerated
[ɪgˈzædʒəreɪtəd]
adj.
перабо́льшаны (чу́ткі, уяўле́ньне), ду́ты (пра лі́чбы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
go the round
разыхо́дзіцца, разно́сіцца (пра ве́сткі, чу́ткі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
seep [si:p] v. працяка́ць, прасо́чвацца; праніка́ць, распаўсю́джвацца (пра чуткі, навіны і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
чу́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Вестка, паведамленне. [Кандрат:] — А ад Барташэвіча чутак няма? — [Домна:] — ..Чаму няма? Напісаў, што скора прыйдзе. Лобан. Чуткі з вайны трохі-трохі даходзілі да горада, надта далёка была яна адгэтуль. Мурашка. І вось гэтай вясною маланкай абляцела ўсе вёскі чутка: да Першага мая шахцёры абяцаюць даць калійную соль. Кулакоўскі. // звычайна мн. (чу́ткі, ‑так). Звесткі (звычайна няпэўныя, недакладныя); пагалоска. Справы ў яго доўга не ладзіліся, і да Зыбіна даходзілі чуткі, што яго вось-вось здымуць з пасады. Мележ. Хадзілі чуткі, што ніякі.. [Мінін] не слесар, а жандар коннай петраградскай паліцыі. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ба́іць ’гаварыць, пускаць чуткі; малоць глупства, пустасловіць; расказваць казкі’ (Нас., Бяльк.), ба́яць (Шат., Касп.). Рус. ба́ить, ба́ять, укр. ба́яти ’апавядаць; вядзьмарыць’, польск. bajać, чэш. bájiti ’гаварыць’, балг. ба́я ’вядзьмару’, серб.-харв. ба̏јати ’тс’ і г. д. Прасл. bajati bajǫ да і.-е. *bhä‑ (: *bhō‑) ’гаварыць’: ст.-грэч. φημί, φᾱμί ’гавару’ φήμη, φᾱ́μα ’голас, чуткі’, φωνή голас’, лац. fāri ’казаць’, fāma ’слава, чуткі, апавяданне і г. д.’ Бернекер, 39; Фасмер, 1, 140; Кюнэ (Poln., 42) лічыць паланізмам (польск. bajanie) і аддзеяслоўнае ба́енне (Касп., Нас.). Няпэўна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)