вучы́ць несов.

1. учи́ть; обуча́ть;

в. заме́жнай мо́ве — учи́ть (обуча́ть) иностра́нному языку́;

2. (усваивать) учи́ть;

в. уро́к — учи́ть уро́к;

3. (читать наставления) поуча́ть;

◊ го́ра му́чыць ды жыць ву́чыць — посл. го́ре му́чит да жить у́чит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оглаша́ть несов.

1. (оповещать) апавяшча́ць, абвяшча́ць; (объявлять) аб’яўля́ць; (читать вслух) чыта́ць уго́лас;

оглаша́ть резолю́цию чыта́ць рэзалю́цыю;

2. (разглашать) уст. выдава́ць, распаўсю́джваць;

3. (наполнять звуками) напаўня́ць (гу́камі, кры́кам);

пе́ние птиц оглаша́ло лес птушы́ны спеў напаўня́ў лес;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стих​I

1. (стихотворная речь) верш, род. ве́рша м.;

разме́р стиха́ паме́р ве́рша;

2. мн. стихи́ ве́ршы, -шаў;

чита́ть стихи́ чыта́ць ве́ршы;

3. (строка стихотворения) радо́к, -дка́ м.;

4. (в библии) сціх, род. сціха́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́пуск м.

1. род. про́пуску в разн. знач. про́пуск;

прыпыні́ць п. — приостанови́ть про́пуск;

чыта́ць з ~камі — чита́ть с про́пусками;

наве́дваць ле́кцыі без ~каў — посеща́ть ле́кции без про́пусков;

2. род. про́пуска (документ) про́пуск;

прад’яві́ць п. — предъяви́ть про́пуск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

По́чат 1 ’аднастайнасць, падабенства; узор’: на почат гэтага здзелай, боты не адным початам пашыты (Нас.). Можна меркаваць, што мае тое ж паходжанне, што і рус. дыял. чи́тать ’лічыць’, ’рабіць тое, што патрабуе падлічэння: плесці сетку, вышываць, вязаць’, параўн. счёт ’падлік’, не счесть ’не злічыць’, польск. poczet ’лічба; колькасць; падлік; рахунак’ (XVI–XIX стст.), чэш. počet ’лічба, падлік, рахунак’, славац. počet ’лічба, мноства, колькасць’, якія ўзводзяць да *počьtъ з *po‑čisti ’пачытаць’ = *po‑čitati ’падлічыць’ > бел. чыта́ць ’успрымаць вачамі, вымаўляць няпісанае’), г. зн. класці прадметы (і літары) адзін за адным або адзін пад адным (Голуб-Копечны, 282; Трубачоў, Эт. сл., 4, 123; Банькоўскі 2, 651). Сюды ж, відаць, ст.-бел. почотъ ’світа, картэж’, г. зн. лік суправаджальных, тых, хто едзе адзін за адным.

По́чат 2 ’павага, пашана’ (Бяльк.). Хутчэй за ўсё, архаізм, звязаны з папярэднім словам, параўн. укр. по́чет, рус. почёт, балг. по́чет, по́чит, макед. почит ’тс’, ст.-слав. почьтениѥ ’павага, пашана’ і пад. Усе да *počisti, *‑čьtǫ, гл. почтаваць, пачцівы. Гл. таксама пачо́т, хутчэй за ўсё, з рус. почет.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

навучы́ць сов.

1. научи́ть, обучи́ть;

н. чыта́ць — научи́ть чита́ть;

н. рамяству́ — научи́ть (обучи́ть) ремеслу́;

2. (подговорить) научи́ть, подучи́ть;

3. (дать совет) вразуми́ть, надоу́мить;

4. (обогатить опытом, знаниями и т.п.) научи́ть;

жыццё яго́ мно́гаму ~чы́ла — жизнь его́ мно́гому научи́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́пуск м.

1. в разн. знач. про́пуск, -ку м.; (о действии — ещё) прапуска́нне, -ння ср.;

чита́ть с про́пусками чыта́ць з про́пускамі;

посеща́ть ле́кции без про́пусков наве́дваць ле́кцыі без про́пускаў;

2. (документ) про́пуск, -ка м.;

предъяви́ть про́пуск паказа́ць (прад’яві́ць) про́пуск;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наставле́ние ср.

1. (действие) павуча́нне, -ння ср.; наву́ка, -кі ж.;

2. (поучение) настаўле́нне, -ння ср., павуча́нне, -ння ср., наву́ка, -кі ж.; (указание, совет) указа́нне, -ння ср., пара́да, -ды ж.;

чита́ть наставле́ния павуча́ць;

3. (руководство, инструкция) настаўле́нне, -ння ср., інстру́кцыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

строка́​I ж.

1. радо́к, -дка́ м.;

начина́ть с но́вой строки пачына́ць з но́вага радка́;

кра́сная строка́ но́вы радо́к;

2. (о ла́пте) радо́к, -дка́ м., пало́ска, -кі ж.;

◊

чита́ть ме́жду строк чыта́ць памі́ж радко́ў;

строка́ в строку́ радо́к у радо́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радо́к, -дка́ м.

1. ряд;

р. бу́льбы — ряд карто́феля;

2. строка́ ж., стро́чка ж.;

пачына́ць з но́вага радка́ — начина́ть с но́вой строки́ (стро́чки);

3. разг. (о причёске) пробо́р;

◊ чыта́ць памі́ж радко́ў — чита́ть ме́жду строк;

р. у р. — строка́ в строку́, стро́чка в стро́чку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)