про́пуск м.
1. род. про́пуску в разн. знач. про́пуск;
прыпыні́ць п. — приостанови́ть про́пуск;
чыта́ць з ~камі — чита́ть с про́пусками;
наве́дваць ле́кцыі без ~каў — посеща́ть ле́кции без про́пусков;
2. род. про́пуска (документ) про́пуск;
прад’яві́ць п. — предъяви́ть про́пуск
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)