Змена пакаленняў, гл. Чаргаванне пакаленняў

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АЛЬТЭРНА́ЦЫЯ

(лац. alternatio),

тое, што чаргаванне гукаў.

т. 1, с. 286

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

oboczność

ж. грам. чаргаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

alternacja

ж. лінгв. чаргаванне; альтэрнацыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gradation [grəˈdeɪʃn] n.

1. fml града́цыя

2. дзяле́нне на шкале́

3. ling. чаргава́нне гало́сных, абла́ут

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vowel [ˈvaʊəl] n. ling. гало́сны гук; гало́сная лі́тара;

vowel gradation абля́ўт, марфалагі́чна абумо́ўленае чаргава́нне гало́сных

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

субальтэрна́цыя

(ад суб- + лац. alternatio = чаргаванне, змена)

падпарадкаванасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Áblaut

m -s, -e грам. чаргава́нне гало́сных; абля́ут

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przegłos, ~u

м. лінгв. перагаласоўка; чаргаванне галосных

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

interchange​1 [ˈɪntətʃeɪndʒ] n.

1. абме́н;

interchange of ideas абме́н ду́мкамі

2. перастано́ўка; заме́на; чаргава́нне

3. tech. (тра́нспартны) раз’е́зд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)