kráulen

I

vt пачэ́сваць, ці́хенька казыта́ць, гла́дзіць, ла́шчыць

II

vi плыць кро́лем [сты́лем «кроль»]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

варкава́ць, ‑куе; незак.

Тое, што і буркаваць. Было чуваць, як на страсе варкуюць галубы. Алешка. Яна [маці] з ім [сынам] ціхенька варкуе — Няхай гудзе, смачней засне. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзянні́к, дзенніка, м.

Накрытая загарадка, дзе трымаюць жывёлу ўдзень і ў добрае надвор’е. Шкадавалі карову, якая зусім нядаўна ляжала на дзённіку і ціхенька рыкала. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразбу́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разбудзіць усіх, многіх. — Дзякую, дзякую! Што вы непакоіцеся? — гаварыла Ніна, стараючыся ціхенька ступаць, каб не паразбуджваць, хто ўжо спіць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

croon

[kru:n]

1.

v.t.

напява́ць, ціхенька пяя́ць, цурчэ́ць (пра руча́й)

2.

n.

а) ці́хае напява́ньне

б) цурчэ́ньне (ручаю́), го́ман (ле́су)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

потихо́ньку нареч., разг.

1. (без шума) паці́ху; (тихо, тихонько) ці́ха, ці́хенька;

2. (украдкой) цішко́м;

3. (медленно) пама́лу, паво́льна, паво́лі, памале́ньку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́йкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Вымаўляць, выкрыкваць «вой», выказваючы пачуццё болю, жалю, прыкрасці, здзіўлення. Хворы ледзь чутна войкае. □ Аленка Макарчук складала рукі на грудзях і ад здзіўлення ціхенька войкала. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасо́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Сапці злёгку, ціха або час ад часу. Макар уладкаваўся сабе ў цяньку і паціху пасопваў носам. Б. Стральцоў. Сяргейка ціхенька пасопваў, уткнуўшыся тварам у падушку. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бале́ткі, ‑так; адз. балетка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Лёгкі, мяккі абутак у выглядзе туфляў без абцасаў. Андрэй толькі цяпер заўважыў, што .. [дзяўчынка] была ў балетках і таму бегала ціхенька, як кошачка. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралётка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Лёгкі адкрыты двухмесны экіпаж. На лёгкай пралётцы аканом ціхенька правёз пана графа па лясных дарогах. Лобан. Хуткай рыссю насустрач хлопцам кацілася пралётка. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)