перапалі́цца сов. переже́чься;

цэ́гла ~лі́лася — кирпи́ч пережёгся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

silica [ˈsɪlɪkə] n. chem. крэмназём, кварц;

silica brick сіліка́тная цэ́гла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tubular [ˈtju:bjələ] adj. трубча́сты, трубкава́ты;

a tubular brick пустаце́лая цэ́гла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вогнетрыва́лы féuerfest;

вогнетрыва́лая цэ́гла féuerfester Zíegel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цаге́льня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.

Прадпрыемства, завод, на якім вырабляецца цэгла.

Ц. заўсёды мае запас цэглы.

|| прым. цаге́льны, -ая, -ае.

Ц. завод.

Цагельная прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зака́лец, ‑льну, м.

Сыры, непрапечаны слой у хлебе каля ніжняй скарынкі. — Печ — .. справа хітрая, канечне, патрэбна цэгла адмысловая, недапаленая цэгла не пойдзе, скарыначку выпечаную не дасць, закалец можа аказацца. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кірпі́ч ’цэгла’ (Бяльк.). Праз рус. кирпич з тат. керпич ’цэгла, сырэц’ (Шанскі, 2, 136).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вогнетрыва́лы, ‑ая, ‑ае.

Здольны вытрымліваць высокую тэмпературу. Вогнетрывалая цэгла. Вогнетрывалая сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіліка́т, -у, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Назва мінералаў у склад якіх уваходзіць крэменязём, а таксама вырабаў з такіх мінералаў.

|| прым. сіліка́тны, -ая, -ае.

С. клей.

Сілікатная цэгла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрмаўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які вытрымлівае высокую тэмпературу. Тэрмаўстойлівая цэгла. Тэрмаўстойлівы інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)