абца́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абцаса. Абцасавы цвік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цалёвы, ‑ая, ‑ае.

Роўны адной цалі. Цалёвы цвік. Цалёвая дошка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прастаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Зрабіць простым, прамым; разагнуць.

В. цвік.

В. нагу.

2. Выраўнаваць пагнутае, памятае.

В. умяціну.

|| незак. выпро́стваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накало́цца, -калю́ся, -ко́лешся, -ко́лецца; -калі́ся; зак.

1. Наткнуцца на што-н. вострае.

Н. на цвік.

2. Раскалоцца, расшчапіцца не да канца; надкалоцца.

Гарбуз накалоўся.

|| незак. нако́лвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Но́гель ’цвік’ (Мат. Гом.). Гл. нагель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плю́шчыць², -чу, -чыш, -чыць; незак., што.

Удараючы або сціскаючы, рабіць плоскім, пляскатым.

П. цвік.

|| зак. сплю́шчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

|| наз. плюшчэ́нне, -я, н. (спец.).

|| прым. плюшчы́льны, -ая, -ае (спец.).

П. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адагну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра загнутае: стаць роўным, выпрастацца.

Цвік адагнуўся.

2. Разагнуўшыся, падняцца; выпрастаць спіну.

|| незак. адгіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hufnal

м. вухналь (падкоўны цвік)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ганта́ль

(с.-в.-ням. gant-nagel)

цвік, якім прыбіваюць гонту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гомф

(гр. gomphos = цвік)

орган прымацавання талома ліставатых лішайнікаў да субстрату.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)