хрысціянская

ве́ра, -ы, ж.

1. Упэўненасць у кім-, чым-н.

В. ў свае сілы.

В. ў людзей.

2. Перакананне ў існаванні звышнатуральных сіл.

В. ў Бога.

3. Тое, што і рэлігія.

Хрысціянская в.

Чалавек другой веры.

◊

Браць (узяць) на веру (разм.) — верыць, давяраць (паверыць, даверыць) без доказаў.

Верай і праўдай (служыць) — аддана, чэсна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паніхі́да

(гр. pannychida = усяночная)

хрысціянская царкоўная служба па нябожчыку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

іўдзе́я-хрысція́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	іўдзе́я-хрысція́нскі	іўдзе́я-хрысція́нская	іўдзе́я-хрысція́нскае	іўдзе́я-хрысція́нскія
Р.	іўдзе́я-хрысція́нскага	іўдзе́я-хрысція́нскай іўдзе́я-хрысція́нскае	іўдзе́я-хрысція́нскага	іўдзе́я-хрысція́нскіх
Д.	іўдзе́я-хрысція́нскаму	іўдзе́я-хрысція́нскай	іўдзе́я-хрысція́нскаму	іўдзе́я-хрысція́нскім
В.	іўдзе́я-хрысція́нскі (неадуш.) іўдзе́я-хрысція́нскага (адуш.)	іўдзе́я-хрысція́нскую	іўдзе́я-хрысція́нскае	іўдзе́я-хрысція́нскія (неадуш.) іўдзе́я-хрысція́нскіх (адуш.)
Т.	іўдзе́я-хрысція́нскім	іўдзе́я-хрысція́нскай іўдзе́я-хрысція́нскаю	іўдзе́я-хрысція́нскім	іўдзе́я-хрысція́нскімі
М.	іўдзе́я-хрысція́нскім	іўдзе́я-хрысція́нскай	іўдзе́я-хрысція́нскім	іўдзе́я-хрысція́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

візанты́йска-хрысція́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	візанты́йска-хрысція́нскі	візанты́йска-хрысція́нская	візанты́йска-хрысція́нскае	візанты́йска-хрысція́нскія
Р.	візанты́йска-хрысція́нскага	візанты́йска-хрысція́нскай візанты́йска-хрысція́нскае	візанты́йска-хрысція́нскага	візанты́йска-хрысція́нскіх
Д.	візанты́йска-хрысція́нскаму	візанты́йска-хрысція́нскай	візанты́йска-хрысція́нскаму	візанты́йска-хрысція́нскім
В.	візанты́йска-хрысція́нскі (неадуш.) візанты́йска-хрысція́нскага (адуш.)	візанты́йска-хрысція́нскую	візанты́йска-хрысція́нскае	візанты́йска-хрысція́нскія (неадуш.) візанты́йска-хрысція́нскіх (адуш.)
Т.	візанты́йска-хрысція́нскім	візанты́йска-хрысція́нскай візанты́йска-хрысція́нскаю	візанты́йска-хрысція́нскім	візанты́йска-хрысція́нскімі
М.	візанты́йска-хрысція́нскім	візанты́йска-хрысція́нскай	візанты́йска-хрысція́нскім	візанты́йска-хрысція́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асве́тніцка-хрысція́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асве́тніцка-хрысція́нскі	асве́тніцка-хрысція́нская	асве́тніцка-хрысція́нскае	асве́тніцка-хрысція́нскія
Р.	асве́тніцка-хрысція́нскага	асве́тніцка-хрысція́нскай асве́тніцка-хрысція́нскае	асве́тніцка-хрысція́нскага	асве́тніцка-хрысція́нскіх
Д.	асве́тніцка-хрысція́нскаму	асве́тніцка-хрысція́нскай	асве́тніцка-хрысція́нскаму	асве́тніцка-хрысція́нскім
В.	асве́тніцка-хрысція́нскі (неадуш.) асве́тніцка-хрысція́нскага (адуш.)	асве́тніцка-хрысція́нскую	асве́тніцка-хрысція́нскае	асве́тніцка-хрысція́нскія (неадуш.) асве́тніцка-хрысція́нскіх (адуш.)
Т.	асве́тніцка-хрысція́нскім	асве́тніцка-хрысція́нскай асве́тніцка-хрысція́нскаю	асве́тніцка-хрысція́нскім	асве́тніцка-хрысція́нскімі
М.	асве́тніцка-хрысція́нскім	асве́тніцка-хрысція́нскай	асве́тніцка-хрысція́нскім	асве́тніцка-хрысція́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

правасла́ўна-хрысція́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	правасла́ўна-хрысція́нскі	правасла́ўна-хрысція́нская	правасла́ўна-хрысція́нскае	правасла́ўна-хрысція́нскія
Р.	правасла́ўна-хрысція́нскага	правасла́ўна-хрысція́нскай правасла́ўна-хрысція́нскае	правасла́ўна-хрысція́нскага	правасла́ўна-хрысція́нскіх
Д.	правасла́ўна-хрысція́нскаму	правасла́ўна-хрысція́нскай	правасла́ўна-хрысція́нскаму	правасла́ўна-хрысція́нскім
В.	правасла́ўна-хрысція́нскі (неадуш.) правасла́ўна-хрысція́нскага (адуш.)	правасла́ўна-хрысція́нскую	правасла́ўна-хрысція́нскае	правасла́ўна-хрысція́нскія (неадуш.) правасла́ўна-хрысція́нскіх (адуш.)
Т.	правасла́ўна-хрысція́нскім	правасла́ўна-хрысція́нскай правасла́ўна-хрысція́нскаю	правасла́ўна-хрысція́нскім	правасла́ўна-хрысція́нскімі
М.	правасла́ўна-хрысція́нскім	правасла́ўна-хрысція́нскай	правасла́ўна-хрысція́нскім	правасла́ўна-хрысція́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Трыёдзь ‘хрысціянская богаслужэбная кніга, у якой змешчаны трохпесенныя каноны’ (ТСБМ), ст.-бел. треодь, триодь (1494 г., ГСБМ), стараж.-рус. триодь (з 1200 г.). З с.-грэч. τριώδιον ‘тры песні’ (Фасмер, 4, 103).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

э́ра, -ы, мн. э́ры, эр, ж.

1. Сістэма летазлічэння, якая вядзе свой пачатак ад пэўнага моманту.

Хрысціянская, або новая, наша, э. пачынаецца з даты нараджэння Ісуса Хрыста.

2. Вялікі гістарычны перыяд, які карэнным чынам адрозніваецца ад папярэдняга.

Э. касманаўтыкі.

3. Самы вялікі храналагічны падзел, значны этап у геалагічнай гісторыі Зямлі (спец.).

Палеазойская э.

Мезазойская э.

Кайназойская э.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Christian² [ˈkrɪstʃən] adj.

1. хрысція́нскі;

the Christian Сhurch хрысція́нская царква́;

a Christian name імя́ (у адрозненне ад прозвішча);

the Christian era хрысція́нскае летазлічэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трыёдзь

(ад гр. tri = трох + ode = песня)

хрысціянская богаслужэбная кніга, у якой змешчаны трохпесенныя каноны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Verbum