spunky [ˈspʌŋki] adj. infml

1. адва́жны, хра́бры

2. гара́чы, запа́льчывы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вая́ка, -і, мн. -і, вая́к, м.

1. Вопытны і храбры воін (уст.).

Праслаўлены в.

2. Той, хто няўдала ваюе (разм., іран., пагард.).

Гэта быў мудры в.: на лодцы Байкал пераплываў.

3. перан. Задзіра, забіяка (іран., жарт.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

waleczny

мужны, храбры, адважны, доблесны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Бо́дзер храбры, бойкі’ (Нас.). Да прасл. bъdrъ. Гл. бадзёры.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

venturesome [ˈventʃəsəm] adj. fml адва́жны, хра́бры; рызыко́ўны;

a venturesome crossing небяспе́чны перахо́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chrobry

кніжн. храбры; смелы; мужны; доблесны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

удале́ц, ‑льца, м.

Смелы, адважны, храбры чалавек. Многа зім і лет мінае. Днём і ноччу з той пары Удальца яна [дачка цара] чакае — Не імчыцца конь з гары. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́цязь, ‑я, м.

У Старажытнай Русі — храбры воін, герой. Тут ляжыць ён — рускі віцязь, Над Дняпром ля самай кручы. Зарыцкі. Ляжыць ён, як віцязь, У стоптаным жыце. Маці спаткаеце — Не кажыце. Сурначоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхі́​II (смелы, храбры) forsch, flott, keck; verwégen, kühn (смелы);

ліхі́ хлапе́ц Téufelskerl m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

valiant [ˈvæliənt] adj. lit. до́блесны, хра́бры (пра чалавека); гераі́чны (пра ўчынак);

valiant attempts to do smth. гераі́чныя намага́нні зрабі́ць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)