фи́нский фі́нскі;

фи́нский язы́к фі́нская мо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́нтэле, нескл., н.

Карэльскі і фінскі народны музычны інструмент, падобны на гуслі.

[Фін. kantele.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fínnisch

a фі́нскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fiński

фінскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фі́нка¹, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Нож з тоўстым кароткім лязом, так званы фінскі нож (разм.).

2. Круглая шапка з футравым адкладным аколышкам.

3. Парода коней, распаўсюджаная ў Фінляндыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Finnish

[ˈfɪnɪʃ]

1.

adj.

фі́нскі

2.

n.

фі́нская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zatoka Fińska

Фінскі заліў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

finka

ж. фінка, фінскі нож

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

у́гро-фи́нский у́гра-фі́нскі;

у́гро-фи́нские языки́ лингв. у́гра-фі́нскія мо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́нтэле

(фін. kantele)

фінскі і карэльскі струнны шчыпковы музычны інструмент, падобны на гуслі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)