фальклары́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Навука, якая вывучае фальклор. Беларуская савецкая фалькларыстыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усходнеславя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўсходніх славян, належыць усходнім славянам. Усходнеславянскі фальклор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабардзі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Кабарды, кабардзінцаў, належыць ім. Кабардзінская парода коней. Кабардзінскі фальклор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антырэлігі́йны, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць рэлігіі; атэістычны. Што на «Біблію» К. Крапівы зрабіў уплыў беларускі антырэлігійны фальклор — агульнавядома. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сказы (фальклор) 12/531

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дражнілкі (дзіцячы фальклор) 12/532

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пацешкі (дзіцячы фальклор) 4/209

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

рамані́стыка

(ад раманіст​2)

сукупнасць навук, якія вывучаюць раманскія мовы, літаратуры, фальклор, культуру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ты́ры-ты́ры ‘імітацыя ігры на скрыпцы’: тыры‑тыры скрыпачка (Дзіц. фальклор). Гукаперайманне, параўн. тылі-тылі ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лічылкі (дзіцячы фальклор) 4/209; 12/532

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)