пралё́т
‘адкрытая прастора; участак чыгуначнага шляху’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пралё́т |
пралё́ты |
| Р. |
пралё́та |
пралё́таў |
| Д. |
пралё́ту |
пралё́там |
| В. |
пралё́т |
пралё́ты |
| Т. |
пралё́там |
пралё́тамі |
| М. |
пралё́це |
пралё́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́гар, -у, мн. -ы, -аў, м.
Участак лесу, балота, сенажаці, выпалены агнём, пажарам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
засе́ў, -се́ву, мн. -се́вы, -се́ваў, м.
Участак зямлі, засеяны насеннем.
Рунее малады з. ярыны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вінагра́днік, -у, мн. -і, -аў, м.
Участак, засаджаны вінаградам, вінаградная плантацыя.
|| прым. вінагра́днікавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лесанасаджэ́нне, -я, н.
1. Штучнае развядзенне лясоў.
2. мн. -і, -яў. Участак штучна насаджанага лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
альпіна́рый, -я, мн. -і, -яў, м.
Участак саду або парку ў выглядзе камяністай горкі, засаджаны расліннасцю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
транспланта́т, -а, М -та́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Участак тканкі, орган, які выкарыстоўваецца для трансплантацыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уро́чышча, -а, мн. -ы, -аў, н.
Участак, адрозны ад навакольнай мясцовасці, напр., балота, лес сярод поля.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пераго́н, -у, м.
1. гл. перагнаць.
2. мн. -ы, -аў. Участак чыгункі паміж дзвюма станцыямі.
|| прым. пераго́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
двары́шча, -а, мн. -ы, -ры́шч і -аў, н.
Участак з хатай і іншымі гаспадарчымі будынкамі; сядзіба.
Д. зарасло травой.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)