пралё́т

‘адкрытая прастора; участак чыгуначнага шляху’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пралё́т пралё́ты
Р. пралё́та пралё́таў
Д. пралё́ту пралё́там
В. пралё́т пралё́ты
Т. пралё́там пралё́тамі
М. пралё́це пралё́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)