Прыйсці ў стан трывогі; усхвалявацца. Людзі ўстрывожыліся, пачалі прыслухоўвацца, але ніякай небяспекі не было відаць.Маўр.Маці, убачыўшы Васіля дома, устрывожылася — ці не здарылася што на ферме.Гаўрылкін.Неяк падвечар на лузе з’явілася маці. Дзед аж устрывожыўся: чаго гэта яна па такой далі сюды прыйшла?Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
agitate
[ˈædʒɪteɪt]
v.t.
1) ру́хаць; узваруша́ць, устраса́ць
2) хвалява́ць, трыво́жыць; непако́іць
to be agitated by the bad news — усхвалява́цца благо́ю ве́сткаю
3) публі́чна дыскутава́ць; агітава́ць
to agitate for a shorter working day — агітава́ць за караце́йшы працо́ўны дзень
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
узбунтава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.
1. Падняць бунт, паўстанне. [Андрэй Каржакевіч:] У Кранштаце чуваць матросы ўзбунтаваліся. Сіла вялікая. Караблі і гарматы ўсе захапілі.Крапіва.Восенню 1846 года ў бліжэйшых ад Слоніма вёсках узбунтаваліся сяляне.«Полымя».//перан. Рэзка выступіць супраць каго‑, чаго‑н., выказаць пратэст, запярэчыць. Часам [у Ваўчка] ўзнікала жаданне ўзбунтавацца, пакрычаць на Андрэенку і выйсці, а — не мог, сядзеў, бязвольны, і слухаў.Хадкевіч.
2. Прыйсці ў стан непакою, трывогі; узбударажыцца, усхвалявацца. Але калі пачала выступаць Кіра Варакса, усё зноў узбунтавалася ў Комліку.Карпаў.Я прачытаў гэты загад, узбунтаваўся, і першае, што намысліў, — адразу ж пайсці і гаварыць з Віктарам, давесці яму, што ў загадзе дапушчана памылка.Савіцкі.
3. Пакрыцца хвалямі; прыйсці ў рух (звычайна пра ваду). Так і чакай цяпер, што рака вось-вось узбунтуецца.Хадкевіч.Уся пухкая бель [снегу] ўзбунтавалася, узнялася над зямлёй і ляціць са свістам і гікам уздоўж вуліцы Пятроўкі.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
countenance
[ˈkaʊntənəns]1.
n.
1) вы́раз тва́ру
2) твар -у m.; ры́сы тва́ру
3) ухвале́ньне n., мара́льная падтры́мка, заахво́чваньне, падбадзёрваньне n.
4) супако́йнасьць, стры́манасьць, пэ́ўнасьць f.
to keep one’s countenance — быць спако́йным, вало́даць сабо́ю
to lose countenance — усхвалява́цца
to put out of countenance — зьбянтэ́жыць, суме́ць, засаро́міць
2.
v.t.
усхваля́ць, заахво́чваць; падтры́мваць
I will not countenance such a plan — Я ня бу́ду падтры́мваць гэ́ткі плян
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
heat
[hi:t]1.
n.
1) гарачыня́f.; сьпяко́та, сьпёка f.; гара́чка f. (у хво́рага)
2) Phys. цеплыня́, цеплаёмкасьць f.
3) гнеў -ву m.; запа́л -у m.; заўзя́тасьць, усхвалява́насьць f.
4) пэры́яд це́чкі (у жывёлаў)
2.
v.t.
1)
а) аграва́ць, ацяпля́ць
to heat the house — ацяпля́ць ха́ту
б) to heat the oven — палі́ць у пе́чы
2) падаграва́ць (е́жу)
3) разгара́чыць; усхвалява́ць
3.
v.i.
1) падаграва́цца
The soup is heating slowly — Суп паво́лі падаграе́цца
2) усхвалява́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)