kick over the tracesустава́ць на дыбкі́ (пра чалавека); злоўжыва́ць сваёй во́ляю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
sun1[sʌn]n. со́нца;
in the sun на со́нцы
♦
everything under the sun усё на гэ́тым све́це;
get up/go to bed with the sunустава́ць/кла́сціся ра́на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
шчаці́ніцца, ‑ніцца; незак.
Падымацца ўгору, уставаць тарчма. Гэта быў стары дзед з жоўтым, як воск, тварам, на якім шчацінілася сівая няголеная барада.Арабей.//перан. Стаяць шчаціннем, нагадваць сабой шчацінне. Крыху зводдаль, ад лесу, шчацініўся малады хвойнічак.Ваданосаў.На мурожных грудах чарнеў пасохлы дзяцельнік і малачайнік, шчацініўся рэдкі сівец.С. Александровіч.//перан. Быць пакрытым чым‑н. калючым, што нагадвае сабой шчацінне. Палеткі шчацініліся калючым іржэўнікам.Дудо.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Sinistro pede assurgere
Уставаць з левай нагі.
Вставать с левой ноги.
бел. Не той нагою парог пераступіць. Устаць з левай/не з той нагі.
рус. Вставать с левой/не с той ноги.
фр. Se lever du pied gauche (Вставать/подняться с левой ноги).
англ. To get up on the wrong side of the bed (Встать не с той стороны кровати).
нем. Mit dem linken Bein aufstehen (Встать с левой ноги).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
áufstehen
*vi
1) (s)устава́ць, падыма́цца
2) (s) паўстава́ць, выступа́ць
3) (h) стая́ць [быць] адчы́неным
die Tür steht auf — дзве́ры адчы́нены
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wstawać
wsta|wać
незак.уставаць; падымацца;
kto rano ~je, temu Pan Bóg daje прым. хто да сонца ўстае, таму Бог дае
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пе́веньм.заал. Hahn m -(e)s, Hähne;
устава́ць з пе́ўняміразм. mit dem érsten Háhnenschrei [mit den Hühnern] áufstehen*;
◊
пусці́ць чырво́нага пе́ўня den róten Hahn aufs Dach setzen;
як павядзе́цца, дык і пе́вень нясе́цца≅ wer’s Glück hat, dem legt der Hahn Éier
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
powstawać
powsta|wać
незак.
1.уставаць;
2. паўставаць;
3. узнікаць, вынікаць;
~je trudność — узнікае цяжкасць;
~je nowa organizacja — узнікае новая арганізацыя;
гл. powstać
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)