Спана́трыць ‘унадзіцца’ (Жд. 2), ‘прызвычаіцца, прывыкнуць, прывучыць’ (Скарбы, Юрч.), ‘вынюхаць, адчуць карысць’ (Арх. Федар.), ‘разабрацца, зразумець праз пэўны час’ (ашм., Стан.), ‘здагадацца, скеміць’ (Варл., Сл. ПЗБ), спана́трываць ‘разумець’ (Касп.), спынутрува́цца ‘ўнадзіцца’ (Бяльк.), спапатрава́ць ‘паназіраць’ (Сл. ПЗБ). Параўн. балг. дыял. спантре́вам ‘разумець’, адносіны да якога застаюцца няяснымі. Да панатрыць (гл.), няяснага паходжання. Аўтары Сл. ПЗБ (4, 529) параўноўваюць з польск. spenetrować ‘агледзець, высачыць’, што з лац. penetrare ‘пранікаць, дасягаць, урывацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hinéinstoßen

*

1.

vt упі́хваць, запі́хваць, утыка́ць

2.

vi (s) вайск. урыва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

heréinschneien

vi разм. нечака́на з’яві́цца, урыва́цца

wie heréingeschneit — як снег на галаву́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

barge​2 [bɑ:dʒ] v.

1. пераво́зіць на ба́ржы

2. піха́ць; піха́цца (у натоўпе); урыва́цца (куды-н.)

barge in [ˌbɑ:dʒˈɪn] phr. v. infml

1. уме́швацца (у размову)

2. з’яўля́цца без запрашэ́ння; ува́львацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obtrude

[əbˈtru:d]

v.

1) навя́зваць

Don’t obtrude your opinions on others — Не навя́звай свае́ по́гляды і́ншым

2) напро́швацца, набіва́цца (на знаёмства); урыва́цца, уме́швацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dréinfahren

* vi (s) разм. уме́швацца, урыва́цца

◊ da soll der und jéner ~ ! — каб [бада́й] яго́ [яе́, іх] д’я́бал узяў [ухапі́ў]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éindringen

* vi (s)

1) праніка́ць, урыва́цца

2) уніка́ць, увахо́дзіць

3) (auf A) напіра́ць, насяда́ць (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

break in

а) аб’яжджа́ць (маладо́га каня́), навуча́ць

to break in an office boy — навучы́ць пра́цы пасыльно́га

б) разно́шваць (чараві́кі)

в) перапыня́ць; уме́швацца (у гу́тарку)

г) урыва́цца (сі́лаю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinfallen

* vi (s)

1) абру́швацца, абва́львацца, абрына́цца

2) урыва́цца

3) прыхо́дзіць у галаву́

es ist mir éingefallen — я ўспо́мніў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinbrechen

*

1.

vt прало́м(лі)ваць, прагі- ба́ць

2.

vi (s)

1) урыва́цца

2) абва́львацца; абарача́цца

3) рапто́ўна пачына́цца, надыхо́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)