імунолаг назоўнік | мужчынскі род

Урач-спецыяліст па імуналогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

інтэрн назоўнік | мужчынскі род

Урач, які праходзіць інтэрнатуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гамеапат назоўнік | мужчынскі род

Урач, спецыяліст па гамеапатыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дыетолаг назоўнік | мужчынскі род

Урач — спецыяліст па дыеталогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дыягност назоўнік | мужчынскі род

Урач, які ўстанаўлівае дыягназ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ларынголаг назоўнік | мужчынскі род

Урач, спецыяліст па захворваннях гартані.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

алапат назоўнік | мужчынскі род

Урач, які лечыць метадамі алапатыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

венеролаг назоўнік | мужчынскі род

Урач, спецыяліст па венерычных хваробах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

уролаг назоўнік | мужчынскі род

Урач, спецыяліст у галіне уралогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фізіятэрапеўт назоўнік | мужчынскі род

Спецыяліст па фізіятэрапіі.

  • Урач-ф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)