урана́ты
(ад
солі уранавай кіслаты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
урана́ты
(ад
солі уранавай кіслаты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
uranium
ура́навы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ура́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да урану; які складаецца з урану, які змяшчае ў сабе
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
настура́н
(ад
мінерал класа вокісаў і гідравокісаў, разнавіднасць уранініту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ураніні́т
(ад
мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў, чорнага колеру; руда урану і радыю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АБЕРО́Н,
спадарожнік планеты
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
трансура́ны
(ад транс- +
штучна атрыманыя радыеактыўныя хімічныя элементы, якія ў перыядычнай сістэме элементаў размешчаны пасля урану.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гумі́т
(ад
мінеральнае ўтварэнне жоўтага або аранжава-чырвонага колеру, якое ўзнікае ў выніку разбурэння уранініту або іншых мінералаў, што змяшчаюць
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ВАНА́ДЫЕВЫЯ РУ́ДЫ,
прыродныя мінеральныя ўтварэнні, сыравіна для атрымання ванадыю.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)